بهبود پاسخ چرخه ای قاب های مهاربندی شده مرکب فولادی(CFT )با استفاده از میراگرای اصطکاکی دورانی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 583

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICSAU06_0285

تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398

چکیده مقاله:

تحقیقات جامع و کاملی بر روی تاثیر میراگرهای اصطکاکی دورانی، و اثر آن بر ظرفیت باربری قابهای مرکب فولادی((CFT صورت نگرفته که مورد توجه تحقیق حاضر است. میراگر اصطکاکی دورانی در سال 2000 در رساله دکترای Mualla معرفی شد. در این تحقیق، به بررسی رفتار قابهای مرکب فولادی (CFT) مهاربند ی شده با میراگرهای اصطکاکی دورانی پرداخته شده است، برای صحت سنجی، با استفاده از نرم افزاراجزاء محدود، ABAQUS نسبت به صحت سنجی نتایج حاصل از مطالعات آزمایشگاهی برای تست نمونه های بکار گرفته شده در ساختمانی به ارتفاع 300 متر در شهر Osaka ژاپن استفاده شده است و نتیجه بدست آمده همخوانی بسیار خوبی با نتیجه آزمایشگاهی داشت.میراگرهای اصطکاکی دورانی، نوع خاصی از میراگرهای اصطکاکی هستند که دارای مزایای متعدد می باشند. ازجمله تکنولوژی بسیار ساده ساخت، نصب و نگهداری که در هر شرایطی میتوانند مورد استفاده قرار گیرند. میراگرها به منظور کاهش پاسخ چرخه ای سازه ها در برابر بارهای ناشی از باد و زلزله مورد استفاده قرار میگیرند. میراگرهای اصطکاکی دورانی با جمع شدن و یا باز شدن موجب اصطلاک انرژی میشوند. به همین جهت پاسخ چرخهای قابهای مهاربندی شده را بهبود داده و با مستهلک نمودن درصد بالایی از انرژی ورودی به سازه، شرایط ایمن و پایداری را نسبت به سازه های مشابه بدون میراگر اصطکاکی برای سازه ایجاد مینمایند.به منظور بررسی عملکرد قابهای مرکب فولادی (CFT) مهاربندی شده با میراگرهای اصطکاکیدورانی تحت بار چرخه ای (رفت و برگشتی) مدلها در نرم افزار اجزاء محدود ABAQUS تحت بارگذاری اعمالی بر اساس پروتکل بارگذاری آیین نامه ATC40 قرارگرفته اند. هنگامی که مهاربند به ستون ها متصل است، و تحت نیروی کششی قرار گرفته، قاب برش پایه بیشتری را تحمل نموده است. بر اساس تحلیلهای انجام شده، بحث تیر ضعیف و ستون قوی مورد تایید مجدد قرار گرفت. مهاربندهای قرار گرفته در قاب به صورت یک عضو تک ، بعد از چند مرحله حرکت رفت و برگشتی قاب، در حالت فشاری نیروی قابل ملاحظه ای را تحمل نمی کنند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

احمد ملکی

استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، مراغه، ایران

محمدعلی لطف الهی یقین

استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

علی ستاری

دانشجوی دکتری مهندسی عمران گرایش مهندسی زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، مراغه، ایران