بررسی تاثیر صلبیت اتصالات قاب های خمشی فولادی مجهز به میراگر اصطکاکی، در رفتار لرزه ای سازه

امروزه در کشورهای لرزه خیز جهت اتلاف انرژی لرزه ای وارد بر سازه به استفاده از انواع ابزار مستهلک کننده انرژی توصیه شده است. یکی از این ابزارها، میراگرهای اصطکاکی می باشد. در این مقاله سعی شده تاثیر استفاده از میراگرهای اصطکاکی به همراه اتصالات نیمه صلب بر روی تغییر مکان و حداکثر جذب نیروی برشی قابهای خمشی فولادی متوسط مورد ارزیابی قرار گیرد. به همین منظور چندین قاب خمشی فولادی با شکل پذیری متوسط با تعداد طبقات مختلف طبق ضوابط استاندارد 2800 و مبحث 10 مقررات ملی ایران، طراحی شده است. سپس با استفاده از تحلیلهای استاتیکی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی و به کمک نرم افزار Etabs2016 ، پارامترهای مربوطه برای قابهای اولیه و مجهز به میراگر، بدست آمده و با یکدیگر مقایسه شده است. تغییرات مربوط به تغییر مکانها باتوجه به نتایج آنالیز قاب های با و بدون میراگر نشان میدهد که تاثیر میراگرهای اصطکاکی بر جابجایی مرکز جرم بام زیاد بوده و موجب کاهش آنها است. و همچنین استفاده از میراگرهای اصطکاکی سبب کاهش برش پایه جذب شده می گردد. ولی استفاده از اتصالات نیمه صلب تغییر چندانی را نسبت به استفاده از میراگر نداشته است.

کلیدواژه ها:

میراگر اصطکاکی ، استهلاک انرژی ، رفتار لرزه ای ، قاب خمشی