بهینه سازی تکاملی سازه ای ورق های اتصال بادبندی در سازه های فولادی

بهینه سازی تکاملی سازه ای1 یکی از قواعد در مهندسی سازه است که بیشترین توجه را در میان محققین به خود جلب کرده است. امروزه کاهش هزینه ساخت و کاهش وزن از مسائل مهم در طراحی سازه ها محسوب می شود، پدیده بهینه سازی به دنبال تامین این هدف است. بنابراین ارائه طرحی که بتواند هم ایمن و هم اقتصادی باشد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با وجود تحقیقات ارزشمندی که راجع به بهینه سازی سازه های فولادی انجام شده است خال تحقیق در مورد بهینه سازی تکاملی ورق های اتصال بادبندی و سایر اتصاالت فلزی محسوس است . هدف از مقاله حاضر، طراحی بهینه اینگونه ورق های اتصال در قابهای دارای مهاربند همگراست. در این مقاله از نرم افزار اجزا محدود آباکوس2 برای طراحی ورق های اتصال بادبندهای همگرا مبتنی بر اصول بهینه سازی استفاده شده است. کانتور توزیع تنش وون میسز 3 برای دو حالت با زوایای متفاوت ارائه شده است . در قاب مهاربندی طراحی شده ابعاد و ضخامت ورق اتصال به عنوان متغیرهای طراحی تعریف شده و طراحی حالت بهینه نسبت به طراحی حالت معمول و کارهای گذشته قیاس می شود که کاهش قابل توجه وزن ورق طراحی بهینه را نسبت به طراحی معمول نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی تکاملی ، سازه های فوالدی ، مهاربند همگرا ، توزیع تنش وون میسز