پیاده راه های سبز در تهران با رویکرد احترام به معلولین

با پیشرفت تکنولوژی، عطش سیری ناپذیر بشر برای دستیابی به پیشرفته ترین ماشین آلات، روز به روز بیشتر شده که این باعث دور شدن انسان از طبیعت، این سرمایه بزرگ خدادادی است. همچنین این امر موجب غفلت بشر از حرکت پیاده و ساماندهی آن در ابر شهرهای عصر جدید شده است . عرصه ها و فضاهای باز عمومی در این شهر ها یکی از مهمترین و اساسی ترین بخش های احترام به حرکت پیاده است، که می تواند باعث زنده کردن گوشه ای از این سرمایه خداوند ( طبیعت ) شود .طبق آمار سازمان ملل بیش از یک میلیارد نفر که حدود 10 تا 15 درصد جمعیت جهان می باشند، با نوعی معلولیت زندگی می کنند که این آمار شامل کشور ایران نیز می شود. حال باید دید در کشور ما به چه میزان برای این جمعیت کار میدانی و رفاهی انجام شده است . کارشناسان بزرگ بر این عقیده هستند که طراحی شهری باید انسان محور باشد و ضروری ترین ویژگی انسان محوری را می توان در توجه به حرکت پیاده در شهرها جستجو کرد؛ این توجه یکی از عوامل اصلی در رسیدن به توسعه پایدار شهری می باشد . این تحقیق بر آن است که به سوالاتی پاسخ گوید از جمله چگونگی برطرف کردن مشکلات شهری به کمک پیاده راه سبز و راهکارهای حمایت از معلولین و جانبازن عزیز... با تعریف مناسب پیاده راه با رویکرد احترام به معلولین . روش تحقیق در این نوشتار توصیفی – تحلیلی می باشد که در آن برای رسیدن به چارچوب نظری مناسب از مطالعات کتابخانه ای نیز استفاده شده است . با مطالعه نمونه های موردی و بررسی عوامل مختلف در حفظ توسعه پایدار شهری می توان گفت که پیاده راه های سبز در تهران با رویکرد توجه خاص به معلولین جوابگوی مشکلات روانی، عملکردی و زیست محیطی می باشند

کلیدواژه ها:

پیاده راه های سبز ، معلولین ، توسعه پایدار