تحلیلی بر تاثیر نظام درآمدی شهرداری بر بافت شهر ارومیه

در دهه 60 شمسی که کشور در حال جنگ بود ، به دلیل مشکلات اقتصادی در قانون بودجه سال 1362 سیاست کلان خودکفایی مالی شهرداری ها در دستور کار دولت قرار می گیرد . طبق مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در مورخه های 64/11/19 و 66/2/7 شهرداری ها مجاز به تعیین عوارض و کسب درآمد شده همچنین شهرداری ها تا حد زیادی از بودجه دولت خودکفا شدند. همچنین در مورخه های 69/10/24 و 71/2/14 ضوابط و مقررات افزایش تراکم و بلند مرتبه سازی با رعات 14 بند با هدف استفاده بهتر و بیشتر از زمین و تامین فضای باز و محیط زیست بهتر به تصویب شورای عالی رسید .شهرداری ها جهت تامین منابع مالی اقدام به تراکم فروشی که بخشی از حقوق شهروندی است (بدون رعایت پیش شرط ها)کردند ، در این پژوهش با بررسی عدم اجرایی شدن طرح های توسعه شهری جهت تامین منابع درآمدی ، میزان تاثیر بر 20 مورد از مسائل بافت بررسی شده که کاهش همبستگی اجتماعی ، تخریب محیط زیست ، سایه اندازی ، افزایش ترافیک و عدم تعادل بین جمعیت و خدمات دارای میزان تاثیر پذیری بیش از %65 داشته و درنهایت به وسیله پرسشنامه از ساکنین میزان اهمیت مسائل ، مورد سنجش واقع شده است و با محاسبه میانگین وزنی میزان کاهش سطح کیفیت زندگی مورد سنجش واقع شده که نتیجه حاصل بیانگررکاهش 70 درصدی کیفیت زندگی در بافت شهر می باشد . بررسی تخلفات در سال 94 و تعداد پروانه صادره مشخص شد که % 83 ساخت و ساز ها با تخلف انجام شده اند یعنی هر ساله تقریبا بیش از 80 درصد ساخت و ساز ها اصول شهرسازی را رعایت نمی کنند در عوض جریمه پرداخت می کنند.

کلیدواژه ها:

نظام درآمدی شهرداری ، بافت شهر ، شهر ارومیه