ارزیابی نقش توزیع بهینه پارک و فضای سبز بر ارتقا سطح رضایتمندی شهروندان مطالعه موردی منطقه 4 اهواز

پارکها به عنوان یکی از اشکال فضای سبز و یکی از اجزای کالبدی شهرها محسوب میشوند که هم از نظر اثرات زیست محیطی و هم درایجاد چشم اندازهای طبیعی، نقش مهمی در شهرها دارند. بر همین اساس توزیع و پراکنش اصولی پارک به نحوی که پاسخگوی نیازهای همه ی شهروندان باشد از اهمیت بالایی برخوردار است. دراین پژوهش به منظورتجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات ازنرم افزارSPSS آزمون T و به منظور مکان یابی و توزیع بهینه از تکنیک های GISومدل AHP استفاده شده است..برای بررسی ارزیابی نقش توزیع بهینه پارک و فضای سبز بر ارتقا سطح رضایتمندی شهروندان مطالعه موردی منطقه 4 و عوامل مرتبط با آن، پرسشنامه ای حاویگویه هایی در ارتباط با متغیرهای مستقل استخراج و طراحی شد. نتایج نشان می دهد با توجه به بررسی های به عمل آمده در ارتباط بافرضیه اول میانگین بدست آمده3/52 و برای فرضیه دوم میانگین بدست آمده3/56که با توجه به بزرگتر بودن عدد بدست امده از میانگین جامعه) 3( دراین صورت هر دو فرضیه ها مورد تایید قرار گرفتند. و بر اساس مدلAhpنتایج نشان دهنده چهار وضعیت میباشد 1- مناطق با درجه خیلی خوب که کاربرهای )رودخانه، مسکونی، جاده (که در این محدود قرار می گیرند بیشترین سازگاری را باکاربری پارک از خود بروز میدهند 2- در گروه دوم کاربرهای مانند آموزشی و فرهنگی که جز کاربرهای خوب رتبه بندی میشوند؛) و مابقی کاربریها در( 3- گروه های بد 4-خیلی بد قرار می گیرند که باید در زمان احداث پارک مورد توجه کارشناسان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توزیع بهینه ، پارک و فضای سبز ، رضایتمندی ، منطقه 4 ، شهر اهواز