باز طراحی اقامتگاه بوم گردی در بافت تاریخی شهر ایوانکی

مقاله حاضر در پی ارائه طرح مرمت تنها ساباط موجود در ایوانکی و همچنین طراحی اقامتگاه بوم گردی جمع آوری شده است. نگارندگان تلاش نموده اند با احیای این ساباط بر حفظ ارزش هویت بنا و جلوگیری از تخریب آن و همچنین با ساخت اقامتگاه بوم گردی در مجاورت آن موجب باز زنده سازی این ساباط شوند. امروزه بافت تاریخی شهرها بدلیل فرسودگی بناها، ساختار کهن و مشکلات زیرساختی موجود، رو به انحطاط است . تجربه زندگی در شهر های کوچک و چشیدن طعم غذاهای ارگانیک و... از جمله جذابیت هایی است که سرمایه گذاران را به سوی راه اندازی اقامتگاه های بوم گردی جذب کرده است. زیرا از یک سو در راستای گردشگری پایدار گام برداشته می شود و از دیگر سو با فعال شدن نیروهای محلی در حوزه گردشگری، توسعه و رشد آن تضمین می شود. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی ارائه شده است که نگارندگان در ابتدا با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی به گردآوری مدارک و مستندات و نقشه بنا پرداخته که در قالب معرفی و شناخت ارائه می شود. در ادامه، مبانی نظری مدونی جهت ارائه طرح تدوین می شود و در نهایت، طرح مرمت و احیای ساباط و طراحی اقامتگاه بوم گردی در جهت توسعه بخش خصوصی انجام می پذیرد. در پایان نتایج بررسی ها حاکی از آن می باشد که عوامل اصلی در باز زنده سازی موفق ساباط ایوانکی، عوامل کالبدی فضایی، عملکردی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، تاریخی و مدیریت اجرایی می باشد. از سوی دیگر بررسی تجارب جهانی نیز موید آن است که مهم ترین دلایل موفقیت طرح های مرمت و باز زنده سازی شهری، عوامل اجتماعی همچون مشارکت ساکنین در فرایند طرح، مدیریت یکپارچه بافت تاریخی، تعیین حوزه های مداخله است.

کلیدواژه ها:

باز طراحی ، احیا ، اقامتگاه بوم گردی ، ایوانکی