کالبد و فرا کالبد در گرمابه های تاریخی ایران

سرعت و گستردگی توسعه های شهری معاصر در بیشتر موارد به خلق فضاها و مکان های بدون هویت تمایل دارد؛ و این در حالی است که بسیاری از فضاها و مکانهای گذشته که سرشار از تنوع غنی فرهنگی، معماری و تاریخی هستند یا در معرض ویرانی قرار دارند و یا اینکه به صورت کامل ویران گردیده اند و در اکثر موارد، جایگزین آنها مکانهایی که فاقد هر نوع ردپایی از معنی و مفهوم اصیل آن جامعه باشد، برپا گردیده است. لازم به ذکر است در بین مکانهایی که جاذبه و عینیت خود را ازدست داده اند میتوان به گرمابه های تاریخی اشاره نمود، مکانهایی که به عنوان نهادی اجتماعی تا حد زیادی تاثیر در فرهنگسازی جامعه ایرانیان داشته است. فرهنگی که همگام با کالبد گرمابه ها و زوایای فرا کالبدی آنها تجربه شده است؛ بنابراین پژوهش توسعه ای حاضر به روش تاریخی و توصیفی با استناد به مطالعات میدانی و کتابخانه ای سعی در بازشناسی فضای کالبدی و ارزش های فرا کالبدی گرمابه های تاریخی داشته و با درک صحیح از مفهوم و ارزش کالبد و فرا کالبد گرمابه های تاریخی قصد داشته چگونگی ارتباط این دو را واکاوی نماید. بر اساس مطالعات شکل گرفته، دستاورد این پژوهش گرمابه های تاریخی را به عنوان معماری هدفمند معرفی نموده است به نحوی که نظام معماری و طراحی اندیشمندانه فضاها، چگونگی ارتباط آنها و مضامین فضایی، به خلق نوعی معماری قابلاعتماد منتج گردیده است که عصاره آن پیوند و همدلی افراد با یکدیگر بوده است. در آنجا تعلقات و ظواهر را از افراد جامعه جدا می ساخته است و احساس وفاق و همرنگی را در دلهای آنها به منصه ظهور می رسانده است.

کلیدواژه ها:

محله های تاریخی ، گرمابه های تاریخی ، کالبد معماری ، فرا کالبد معماری.