بررسی ویژگی های هندسی کاشی کاری دوره ی صفوی با تکیه بر کاشی کاری بقعه ی شیخ صفی الدین اردبیلی از دیدگاه هندسه ی فراکتال

در معماری اسلامی تزئینات از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند؛ بطوریکه، در طراحی بناها و مخصوصا مساجد سعی شده است با استفاده از نقوش هندسی، الهام گیری از طبیعت، رعایت تناسبات و قواعد تکرارشونده، حس عروج و معرفت در انسان ایجاد شود. فراکتالها دارای ویژگیهای خودمتشابهی هستند که هندسه ی حاکم بر کل، بر جز نیز حاکم است. کاشیکاری دوره ی صفوی یکی از انواع تزئینات است که ویژگی های هندسه ی فراکتال در آن حاکم است. هدف تحقیق شناخت ویژگی های هندسی موجود در کاشیکاری عصر صفوی با تکیه بر کاشی کاری بقعه ی شیخ صفی الدین اردبیلی و احیاء این هندسه در معماری می باشد. تاکنون تحقیق جامعی در خصوص رابطه ی کاشیکاری و هندسه ی فراکتال در مجموعه ی شیخ صفی الدین اردبیلی مشاهده نشده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش مطالعات میدانی، مشاهدهی مستقیم و حضور نگارندگان در بنا و مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. با بررسی ویژگی های کاشیکاری و وجود تقارن، تناسب، دوران، مرکز گرایی و سایر ویژگی های هندسی فراکتال در آن، می توان به رابطه ی آنها پیبرد.

کلیدواژه ها:

کاشیکاری ، هندسه ، فراکتال ، صفوی ، شیخ صفی الدین اردبیلی