بررسی زفتار اکولوژیک در کشت مخلوط نخودسیاه و جو در تولید علوفه و اثر آن بر شاخص های سودمندی

دستاوردهای کشاورزی رایج مشکلات زیستمحیطی نظیر کاهش تنوع زیستی، سلامت بوم نظامها و کاهش کیفیت و اثر سود برسلامت انسان گذاشته است. بدون تردید برای جایگزین آنها لازم است از اصول بومشناختی در قالب کشاورزی جایگزین استفاده کرد.. بدین منظور آزمایشی به صورت کشت مخلوط افزایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران واقع در کرج در سال زراعی 2831 انجام شد. متغیر مورد بررسی نسبت های اختلاط جو و نخود بود به طوری که تیمار های آزمایش از ترکیب فاکتوریل تراکم های نخود100و75و50درصد کشت خالص و جو 100و75و50درصد کشت خالص حاصل می شد علاوه براین دو تیمار کشت خالص نخود با 211 % کشت خالص و جو با 211 % کشت خالص نیز به عنوان شاهد کشت گردیدند. به این ترتیب آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 22 تیمار جمعاً 88 واحد آزمایشی داشت. در این تحقیق، جو در کلیه ترکیب های تیماری گونه غالب و نخود گونه مغلوب بود. بالاترین نسبت برابری زمین در تیمارC211B100معادل 1/25 به دست آمد. همچنین این تیمار، پایین ترین مقدار شاخص رقابت را به خود اختصاص داد. به این ترتیب با اطمینان خاطر میتوان اذعان داشت که تیمارC211B100 بالاترین صلاحیت را جهت انتخاب به عنوان تیمار برتر دارا بود

کلیدواژه ها:

نخودسیاه ، جو ، کشت مخلوط علوفه ، شاخص های ارزیابی کشت مخلوط