آشکارسازی تغییرات اقلیمی در حوضه آبخیز دماوند

شناخت دگرگونیها در سیستم اقلیم وابسته به وجود اطلاعات کافی در گذشته است. آشکارسازی تغییرات اقلیمی از طریق بررسی روند متغیرهای آب و هوایی مانند دما و بارش از قدمهای اولیه مطالعات تغییر اقلیم به شمار میرود. از آنجا که در مقیاسهای منطقهای و محلی، تغییر اقلیم آثار چشمگیری بر جنبههای مختلف محیط زیست دارد، مطالعه حاضر با هدف آشکارسازی تغییرات اقلیمی از دیدگاه آماری صورت گرفته است. به این منظور تجزیه و تحلیل روند زمانی تغییرات بارش، دمای حداقل و دمای حداکثر در ایستگاههای هواشناسی حوضه آبخیز دماوند در فواصل سالهای1970-2013 در مقیاس فصلی و سالانه انجام شد. پس از اطمینان از وجود همگنی بین سری دادهها با استفاده از آزمون Run Test ، آزمون ناپارامتری من-کندال برای تعیین روند در دادههای بارش، دمای حداکثر و دمای حداقل صورت گرفت. نتایج این پژوهش نشان میدهد که به جز بارش ماهانه ایستگاه پلور، در سایر ایستگاهها دادههای بارش و دما ناهمگن بوده است. همچنین روند تغییرات زمانی بارش، دمای حداکثر و حداقل، برای برخی ایستگاهها افزایشی و برای برخی نیز کاهشی بوده است. مقایسه عملکرد و توان دو آزمون در بیشتر موارد تطابق قابل توجهی را نشان داد. به این ترتیب برای آشکارسازی رخداد تغییر اقلیم در منطقه مورد مطالعه، نیاز به بررسیهای جامعتری در مورد تغییر در الگوی بارش و مقایسه روند دمای منطقه با روند گرمایش جهانی میباشد تا بتوان فرض اثر این رویداد در منطقه را تأیید نمود و با شناسایی تغییرات اقلیمی و چگونگی واکنش محیط زیست به اثرات آن، پایداری شرایط محیط زیست در منطقه را فراهم کرد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، آشکارسازی ، همگنی ، روند