تحلیل اصل اقدامات احتیاطی در حقوق محیطزیست اروپا

یکی از روشهای از بینبردن منبع ضرر در زیانهای زیستمحیطی، انجام تمهیدات پیشگیرانه برای احتراز از زیانی است که هنوز دانش بشری درباره احتمال وقوع آن، قطعیتی ندارد. این تمهیدات احتیاطی، امروزه در حقوق محیطزیست جایگاه ویژهای یافته است و به اصل اقدامهای احتیاطی موسوم است. این اصل ناظر بر اقدامهایی است که بهرغم فقدان دانش قطعی درباره خطر، باید برای حمایت از محیطزیست صورت گیرد. در اصل اقدامهای احتیاطی که به دوراندیشی و - پیشدستی نظر دارد احتمال ورود زیانی قریبالوقوع، برای اقامه دعوای مسئولیت کفایت میکند و عدم اطمینان علمی - از وقوع خطرهای احتمالی، نباید مانع انجام اقدامهای پیشگیرانهی متعارف گردد. این اصل کموبیش از حوزه حقوق محیطزیست به قلمرو حقوق مسئولیت مدنی اروپا نیز راه یافته است. این مقاله با روشتحلیلی توصیفی و تبینی، درصدد - بررسی جایگاه اصل اقدامهای احتیاطی در حقوق محیطزیست اروپا است و پس از تبیین موضوع و جایگاه آن در اسناد حقوقی، با بهرهگیری از مقتضیات اصل اقدامهای احتیاطی به بیان پیشنهادهایی حقوقی و کاربردی برای حفاظت از محیطزیست میپردازد.

کلیدواژه ها:

عدم قطعیت علمی ، خطرهای ناشناخته ، خسارات زیستمحیطی ، احتیاط