مهاجرت دوران لاروی شاه میگوهای PALINURIDS درآبهای دور

شاه میگوهای ماده بالغ Palinurid لاروهای فیلوزومای تکوین یافته را در آبهای عمیق سواحل دریاها رها سازی میکنند. این لاروهای مرحله ۱ فیلوزوما در زمان تفریخ شدن از تخم بو و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، بوی شکارچیان، مرجانها، جلبکها و صخره های ساحلی و صدای برخورد امواج، اجرام آسمانی مانند ماه و ستارگان، جهت جغرافیایی را که در مراحل اولیه نورگرایی مثبت دارند، به خاطر می سپارند. آنها شنای مستقل نداشته و به وسیله جریانات دریایی به داخل اقیانوسها برده شده، پخش گردیده و زندگی انفرادی دارند. آنها در آنجا با مراحل بالاتر را طی کرده و مهاجرتهای عمودی انجام می کنند. لاروهای مرحله پایانی فیلوزوما توسط جریانات دریایی بسوی سواحل رانده می شوند. آنها دگردیسی نموده و تبدیل به مرحله نکتونیک شده و با کمک حواس (گیرنده های حسی -مکانیکی و شیمیایی) و کمک گرفتن از اجرام آسمانی و صدای انعکاس یافته امواج به سوی ساحل شنا کرده و پس از رسیدن در جای مناسب (بدون تغذیه کردن) استقرار می یابند. آنها پس از پوست اندازی به شاه میگوی مینیاتوری تبدیل شده و در نواحی کم عمق زیست و تغذیه نموده تا بالغ گردند. بدین ترتیب چرخه زیستی و مهاجرت لاروهای فیلوزوما آغاز می گردد تا بقای شاه میگوهای خاردار ادامه یابد

کلیدواژه ها:

شاه میگوهای Palinuridae ، تفریخ لاروهای فیلوزوما ، مهاجرت ، جریانات دریایی ، فیلوزومای پایانی ، پرولوس ، استقرار