تعیین وضعیت و گرایش مراتع با استفاده از روش چهار فاکتوره مطالعه موردی: مراتع توچال استان تهران

حضور بوتههای مرتعی در اکوسیستمهای خشک و نیمه خشک نقش مهمی از لحاظ حفاظت خاک و تامین علوفه دام دارند. در ایران مراتع 44 درصد عرصه حیاتی کشور را تشکیل میدهند و نقش اساسی در توسعه پایدار دارند. به طوریکه نقش زیربنایی مراتع در توسعهو پایداری تولید نیز فراتر از تولید مستقیم علوفه و تأمین نیاز غذایی دام است. هدف اصلی از این پژوهش بررسی وضعیت و گرایش مرتع توچال با روش چهار فاکتوره است. این پژوهش در مراتع پاکدشت در استان تهران موسوم به مرتع توچال انجام شده است. نتایج حاصل از بررسی پوشش گیاهی مرتع توچال نشان میدهد که 7 تیپ مرتعی در آن وجود دارد بر اساس روش چهار فاکتوره، بهجز تیپ یک در مرتع توچال بقیه تیپهای مورد بررسی دارای وضعیت ضعیف هستند. به طوریکه میانگین امتیاز چهار فاکتور مورد بررسی در مرتع توچال27/43 برآورد شده است. گرایش مرتع هم براساس روش ترازوی گرایش در تمامی تیپها منفی ارزیابی شد. بررسی پوشش گیاهی مرتع توچال نشان داد گونههای گرامینه بیشترین تعداد گونهای را شامل میشوند. به طور کلی وضعیت مرتع توچال در هفت تیپ گیاهی مورد بررسی دارای درجه ضعیف است و گرایش وضعیت مرتع حالت قهقرایی یا منفی را نشان میدهد. بنابراین با توجه به این شرایط اقدامات اصلاحی و احیایی در این مراتع ضروری است.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، مراتع توچال ، وضعیت و گرایش مرتع ، روش چهارفاکتوره