توجه به دانش بومی ،گام نخست توسعه پایدار روستایی

دانش بومی یا دانش تجربی مردمان هر منطقه دانشی است که عدم توجه به آن باعث می شود بسیاری از فرآیندهایتوسعه ای در زمینه کشاورزی و روستایی با شکست روبرو شود. دانشی که در طول سالیان متمادی و به قیمت گزافحاصل از عمر انسان ها سینه به سینه منتقل شده است و حاوی اطلاعات بسیاری می باشد. این نوع دانش اگر با تفکرنوگرایی مواجه شود و به حاشیه کشیده شود، می تواند اثر ترکیبی خود را با دانش نوین از دست بدهد. امروزه همهاندیشمندان و صاحب نظران معترفند که دانش بومی در تقابل با دانش رسمی نیست، بلکه مکمل و در حالاتی ارجح بر آناست و این یعنی آنکه دانش بومی دانشی است که بایستی به آن ارج و ارزش نهاد. دانش بومی بر مبنای تجربه و حاصل ازکوشش و خطاست و در پیدایش آن سالیان و حتی قرون بسیاری گذشته است، لذا این دانش منطبق بر شرایط و اقلیم هرمنطقه است. توجه به دانش بومی یعنی توجه به توسعه پایدار روستایی.

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، دانش رسمی ، توسعه پایدار ، توسعه پایدار روستایی