بررسی روش های نانوکپسوله کردن ترکیبات زیست فعال غذایی و مکانیسم رهایش آنها

استفاده ازاجزای غذایی زیست فعال در بهبود سلامتی انسان نقش موثری دارد. با توجه به نیاز جامعه و شرایطاقتصادی سطوح مختلف جامعه، غنی سازی مواد غذایی با ترکیبات زیست فعال نظیر ترکیبات فنلی و افزایش دسترسیزیستی این مواد جهت بهبود ارزش تغذیه ای مواد غذایی از جمله اهداف امروزه صنایع غذایی است. با کمک فناوریانکپسوله کردن، ترکیبات زیست فعال غذایی با پوشش مناسب، محافظت شده و پوشش داده می شوند. انکپسوله کردنعبارت است از به دام انداختن ترکیبات هدف مورد نظر در یک لایه یا پوشش با ساختار معین و رهایش کنترل شده اینترکیبات طی زمان مشخص و در محل معین. این فناوری به عنوان روشی نوین با هدف افزایش زمان نگهداری غذا هایحاوی ترکیبات زیست فعال طی فرآیند و ذخیره سازی در انبار، نگهداری در بسته بندی های مناسب و همچنین انتقالدر بافت زنده مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به کمبود های تغذیه ای فراوان در سطح جامعه، استفاده از فناوریانکپسوله کردن با هدف انتقال ویتامین ها، املاح و ترکیبات ضروری از طریق فرمولاسیون های غذایی غنی شده حاویترکیبات مذکور، مطلوب به نظر می رسد. از سوی دیگر می توان با استفاده از بسته بندی های فعال حاوی نانوکپسولهای جاذب و یا ساطع کننده ترکیبات زیست فعال، ماندگای مواد غذایی را نیز افزایش داد. از جمله روش انکپسولاسیونمی توان به خشک کردن پاششی، خشک کردن انجمادی، کواسرواسیون و استفاده از سیال فوق بحرانی اشاره کرد. اینتحقیق با معرفی فرایند انکپسوله کردن به بررسی اجمالی روش ها و کاربرد هر یک درصنایع غذایی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

انکپسوله کردن ، فناوری نانو ، ترکیبات زیست فعال ، امولسیون