تغییرات فیزیولوژیکی و عملکرد توت فرنگی رقم سلوا تحت تاثیر تلقیح بستر کشت با قارچ های مایکوریزا در شرایط هیدروپونیک

مدیریت تلفیقی تغذیه گیاهی و استفاده توام از کودهای شیمیایی و زیستی در تولید محصولات گلخانه ای بخصوص درسیستم هیدروپونیک راهکار ویژه ای در کاهش کودهای شیمیایی و افزایش کمیت و کیفیت محصولات آبکشت می باشد.در این راستا پژوهشی در بررسی تاثیر آغشته سازی بستر کشت متداول از کوکوپیت و پرلایت با قارچ های میکوریزا( Glomus Mosseae و Glomus intradices ) بر خصوصیات فیزیولوژیکی و عملکرد توت فرنگی رقم سلوا بر پایه طرحکاملا تصادفی با 3 تکرار طراحی و اجرا گردید. که نتایج بیانگر تاثیر قارچ های مایکوریزا بر کیفیت و عملکرد توت فرنگیداشت. براساس نتایج شاخص های محتوی نسبی آب (RWC)، نشت یونی، وزن تر بوته به طور معنی داری تحت تاثیرآغشته سازی با قارچ های میکوریزا قرار گرفتند (P<0.01) . برهمین اساس بیشترین پروتئین و عملکرد مربوط به آغشتهسازی با قارچ (Glomus intradices) بود ولی از نظر آماری اختلافی با آغشته سازی با قارچ (Glomus mosseae) نداشت.همچنین بیشترین نفوذپذیری غشایی سلولی مربوط به شاهد (بدون آغشته سازی) و کمترین نیز مربوط به آغشته سازیبا قارچ (Glomus mosseae) بود. با توجه به نتایج کلی آزمایش و بهبود خصوصیات کمی و کیفی گیاه توت فرنگی رقمسلوا استفاده از قارچ های مایکوریزا در کشت هیدروپونیک در پرورش در راستای مدیریت تلفیقی تغذیه گیاهی قابلتوصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت تلفیقی ، مایکوریزا ، هیدروپونیک ، کودهای بیولوژیکی ، بیوبسترها