بررسی خواص آنتی اکسیدانی و قدرت رادیکال گیرندگی عصاره ی متانولی گیاه علف شور (Salsala rigida) و پوست میوه طالبی (Cucumis melo var cantalopensis)

اکسایش لیپیدها از مشکلات اصلی در نگهداری و بکارگیری روغنها و چربی های خوراکی می باشد. یکی از موثرترین راهه ای به تاخیرانداختن اکسیداسیون لیپیدها، بکارگیری آنتی اکسیدان ها می باشد. ثابت شده است که افزودن آنتی اکسیدان های شیمیایی می تواند باعثایجاد جهش یا سرطان گردد. بنابراین، بسیاری از گیاهان که منبع عالی از ترکیبات فنلی با فعالیت آنتی اکسیدانی قوی می باشد، می توانندجایگزین مناسبی جهت پایداری اکسایشی استفاده شوند. در این پژوهش ابتدا عصاره گیری از گل، ساقه گیاه علف شور و پوست میوهطالبی با استفاده از حلال متانول انجام گرفت ومیزان کل ترکیبات فنولی موجود در عصاره و همچنین فعالیت آنتی اکسیدانی آن بابررسی قدرت مهارکنندگی رادیکالهای آزاد DPPH تعیین گردید و یا اثر آنتی اکسیدان سنتزی BHT در غلظت 200 پی پی ام مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت عصاره میزان ترکیبات فنلی موجود در عصاره و در نتیجه فعالیت آنتی اکسیدانیآن افزایش یافت، بطوریکه بیشترین مقدار این ترکیبات در عصاره گل ،ساقه علف شور و پوست طالبی به ترتیب مربوط بهغلظت های 800، 1000 و 1600 پی پی ام بدست آمد که برابر 97/11mgGA/g powder؛ 74/54 و 90/72 بود. بیشترین فعالیت آنتی اکسیدانی نیز به بالاترین غلظت عصارها 800 پی پی ام عصاره گل علف شور و 1600 پی پی ام عصاره پوست طالبی به ترتیب با مقدار 93/18 و 77/71 درصد تعلق داشت. غلظت های 800-500 پی پی ام گل علف شور و 1600-1500 پی پی ام پوست طالبی نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی BHT بهتر عمل نماید. ساقه علف شور در هیچ غلظتی نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی BHT فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری نداشت. بنابراین طبق نتایج بدست آمده از این پژوهش می توان گفت که عصاره گل علف شور و پوست طالبی می تواند به عنوان منبعی از آنتی اکسیدان های طبیعی برای جلوگیری از اکسیداسیون روغن ها و غذاهای حاوی روغن مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خواص آنتی اکسیدانی ، عصاره ی متانولی ، گیاه علف شور ، پوست میوه طالبی