اثر تغییر سطوح گلوکز و فروکتوز در ترکیب رقیق کننده بر پایه تریس بر فراسنجه های حرکتی اسپرم قوچ نگهداری شده در دمای بدن

نگهداری منی به صورت مایع به جای نگهداری به صورت یخ زده، با توجه به کاهش هزینه های آماده سازی و حمل و نقل مورد استقبال بیشتری قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر چنین بود که ضمن حفظ اسمورلاریته بهینه (330 میلی اسمول) در یک رقیق کننده بر پایه تریس- زرده تخم مرغ (EYT)، تاثیر نوع قند (گلوکز و فروکتوز) و تغییر غلظت قند بر نگهداری اسپرم قوچ در شرایط انکوباسیون در دمای بدن (37˚C) مورد بررسی قرار گیرد. رقیق کننده هایی با نسبت های ترکیبی قند به تریس (30 به 300 و 210 به 100 میلی مولاری قند به تریس) با دو قند مختلف (گلوکز و فروکتوز) ساخته شد و با یک رقیق کننده استانداری که برای انجماد اسپرم قوچ به کار می رفت مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بدون توجه به نوع رقیق کننده، فراسنجه های حرکتی اسپرم به طور معنی داری بعد از دو ساعت از انکوباسیون کاهش یافت. اثر متقابل تیمار در زمان معنی دار نبود و درصد جنبایی کل و پیشرونده نیز به طور معنی داری تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. با این حال، برخی از فراسنجه های حرکتی نمونه های منی انکوبه شده از جمله حرکت خطی اسپرم ها (LIN) و شاخص های سرعت حرکت اسپرمی (VAP و VSL) با افزودن غلظت قند در رقیق کننده ها بهبود یافت. نتیجه گیری می شود که افزایش نسبت قند به تریس در رقیق کننده های EYT ممکن است موجب بهبود شاخص های حرکتی اسپرم ها در دمای بدن شود. مقاومت اسپرم ها در دمای بدن می تواند به عنوان شاخصی برای باروری گامت های نر در داخل دستگاه تناسلی ماده درنظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

منی مایع قوچ ، رقیق کننده ، نسبت قند به تریس ، انکوباسیون ، مونوساکاریدها