بررسی مخاطرات زمین شناسی و زیست محیطی شبه فلز آرسنیک در کانسارهای ایران با نگرشی خاص بر معادن آرسنیک دار استان آذربایجان شرقی

توسعه روز افزون معادن آرسنیک دار و کارخانجات فرآوری آنها در ایران علی الخصوص استان آذربایجان شرقی منجر بهافزایش آلوده گیهای محیط زیست (آب، خاک و هوا) از فلزات سنگین بخصوص شبه فلز آرسنیک شده است.آرسنیک بهدلیل پایداری بالای آن در محیط و انتقال سریع آن در آبهای زیزمینی و در نهایت ورود به چرخه مواد غذایی از اهمیتبوم شناختی بالایی برخوردار است.استان آذربایجان شرقی بدلیل تمرکز بالای کانسارهای آرسنیک دار در معرض انواعآلودگی زیست محیطی قرار دارد،که این آلودگی ارتباط مستقیم با محیط زیست و سلامتی انسان دارد.در زمینهکانسارهای سرب آذربایجانشرقی به فراخور شرایط محیطی و موادی که افراد بومی با آنها در ارتباط هستند،خطراتی وجوددارد که سلامت کارمندان،کارگران و لفراد بومی منطقه را تهدید می کند. بدلیل انتقال سریع آرسنیک به آب آشامیدنی وجذب سریع آن توسط گیاهان می توان گفت یکی از عمده ترین منابع آلوده کننده محیط زیست می باشد.هر چند آماردقیقی از میزان ابتلا به بیماری ها در کارگران معادن استان در دست نیست،اما آمار موجود حاکی از میزان بالای بیماریهای خاص در بین آنها است.علاوه بر این، راه کارهای موجود در آیین نامه حفاظت و ایمنی معادن که می توانند جهتجلوگیری از این بیماری ها مفید باشند نیز ارائه شده است.بی شک آگاهی و شناخت این شبه فلز،محل تجمع آنها،بیماری های ناشی از آن، قوانین موجود در این زمینه و نحوه جداسازی این فلز از محیط زیست اولین و مهمترین گامبرای یاری پزشکان و متخصصان فعال در زمینه خطرات زیست محیطی معدنی و جلوگیری از این بیماری ها می باشد.

کلیدواژه ها:

مخاطرات زیست محیطی ، آرسنیک ، جداسازی ، کانسارهای آرسنیک دار ، آذربایجان شرقی ، عناصر سنگین