بررسی جایگاه و اهمیت حفاظت از محیط زیست از منظر قرآن و عترت

وجود آیات و روایات متعدد در مورد اهمیت منابع طبیعی و محیط زیست، نشان از نقش و اهمیت این منابع دارد. قرآن کریم در آموزه های خود ضمن یادآوری حق بهرهمندی انسان از مواهب الهی، بر مصونیت طبیعت و منابع طبیعی و تعادل زیست محیطی از هر گونه تجاوز و تعدی تاکید کرده است . بر این اساس، تجاوز و تعدی به طبیعت را فساد در زمین دانسته که عذاب اخروی و مسیولیت دنیوی را در پی خواهد داشت. در همین راستا، کوشش ما در این مقاله بر آن است که به بررسی جایگاه محیط زیست از منظر قرآن و اهمیت آن در زندگی بشر و بیان اهمیت آموزش برای حفاظت از محیط زیست پرداخته شود. رعایت نظم و اعتدال در استفاده از مواهب طبیعی، همگانی بودن مسیولیت حفاظت از محیط زیست، توجه به آب و جوانب بهداشتی آن (صرفهجویی، پاک کنندگی آب، اهمیت آب گوارا، آلوده نکردن آب و ...)، ویژگیهای مسکن بهداشتی (تامین آرامش و آفتاب گیربودن آن)، پاکیزگی مکانهای عمومی، توجه به عناصراصلی محیط زیست (آب، باد، زمین، هوا، خاک، گیاهان و ...)، حمایت از حیوانات، امر به آبادانی زمین، احیای طبیعت، نقش بسیار مهم آموزش و فرهنگ قرآنی در بالابردن سطح دانش و مسیولیتپذیری افراد در برابر جامعه و محیط زیست، از مهمترین رهنمودهای قرآن کریم و عترت (علیهمالسلام) در زندگی بشر است. توجه به جایگاه حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست در قرآن و عترت، زمینهساز مشارکت عمومی در حفاظت و بهرهبرداری پایدار از این مواهب طبیعی است.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، حفاظت ، بهره برداری پایدار ، قرآن و عترت