مدیریت استراتژیک ریسک

در مقاله حاضر در نظر گرفته می شود که برای سازمان دادن فرایند مخاطره جویی چطور بهترین کار را انجام دهیم تا احتمالات موفقیت به حداکثر برسد. دراین فرایند مجبور خواهیم بود تا بسیاری از نواحی مختلف کارآمد تجارت سراسری را از استراتژی مشترک برای تامین مالی مدیریت عملیات بسازیم که به لحاظ سنتی شرایط مورد بحثی را نداشته اند دراین مقاله در ابتدا در مورد رابطه بین مخاطره جویی و ارزش به ارائه الگویی از اثرات مخاطره جویی در تمام ابعاد ارزش و مخاطره جویی بعنوان برگه اختیار خرید پرداخته خواهد شد در ادامه به توضیح چهار روش : مزیت اطلاعات، مزیت سرعت ، مزیت دانش تجربی و مزیت منبع را که در آن ممکن است از خطر برای سود بردن بیشتر از رقبای استفاده شود می پردازیم. سپس با ارائه الگویی از مراحل جایگزینی فناوری جدید به جای فناوری به بیان این موضوع می پردازیم که شرکتهای جا افتاده که سود خود را از تکنولوژی متداول کسب می کنند نسبت به تازه واردین به آن تجرات نسبت سودآوری معکوس دارند بعد از آن به این موضوع می پردازیم که برای تاسیس سازمانهای ریسک پذیر باید مقوله های : همکاری های مشترک سازمانی ( با ارائه الگوی رابطه بین مالکیت شرکت و ریسک پذیری ) ، کارمندان سازمان، سیستم تشویق و تنبیه سازمان ( با ارائه الگوی موازنه بین پاداش و ریسک پذیری ) ، اندازه ، ساختار و فرهنگ سازمان مهم تلقی می گردد. در پایان مقاله موارد مذکور جمع بندی شده بحث و نتیجه گیری، کاربردهای مدیریتی و پیشنهادات مرتبط با آن جهت پیگیری تحقیقات مشابه در اینده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مخاطره جویی ، سرمایه گذار جدید ، خطرهای استراتژیک ، انعطاف پذیری ، همکاریهای مشترک ، سازمانهای ریسک پذیر ، فرهنگ سازمانی