مقاومت در برابر تغییر در کشاکش پارادایم های نوین مدیریتی

مقاومت در برابر تغییر یکی از مفاهیم کلیدی ادبیات تغییر سازمانی است که حجم بالایی از مقالات و مورد کاوی های علمی دراین زمینه را به خود اختصاص داده است با نگاهی گذرا به ادبیات مدیریت تغییر می توان دریافت که مدلها و چهارچوبهای متنوعی در زمینه مدیریت مقاومت در برابر تغییر توسط محققان ارائه شده است اما این مدلها براثر گذر زمان و تغییر پارادایم های حاکی بر مدیریت سازمان ها تغییرات بنیادینی نموده اند بطوریکه رویکرد منفی به مقاومت در برابر تغییر در دهه های گذشته به مرور زمان به رویکردی مثبت و حمایتی تبدیل شده است اگر چه هنوز هم اکثر مدلهای تغییر سازمانی تلاش می کنند که بدون توجه به مزایای مقاومت در برابر تغییر صرفا آنرا خنثی کنند تا کمترین اثرات مخرب را برای سازمان بهمراه داشته باشد اما دیدگاههای جدید که این مقاومت در برابر صرفا آن را خنثی کنند تا کمترین اثرات مخرب را برای سازمان بهمراه داشته باشد اما دیدگاههای جدید که این مقاومت را مثبت می دانند و مدیران سازمانی را به حمایت و استفاده ازاین مقاومت تشویق می کنند نیز به طرز محسوسی افزایش یافته اند از طرفی در مباحث مدیریت استراتژیک سازمان، مفهوم نگاه پارادوکسیکال در سالهای اخیر بشدت مورد توجه قرار گرفته است که این دیدگاه در تمام حوزه های استراتژیک سازمان قابل بررسی و استفاده است هدف این مقاله علاوه بر بررسی اجمالی ادبیات تحقیق در مورد مقاومت در برابر تغییر از گذشته تاکنون، پیش بینی رویکرد آینده به این مفهوم مهم مدیریتی از طریق ارائه یک مدل پارادوکسیکال می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر سازمانی ، مقاومت در برابر تغییر ، رویکرد پارادوکسیکال