بررسی رفتار غیرخطی بادبندهای دروازه ای تحت بارگذاری استاتیکی افزایشی

یکی از روشهای مقاوم سازی ساختمان در مقابل بارهای جانبی استفاده از سیستم بادبندی ( همگرا یا واگرا ) می باشد. شکل متداول بادبندهای همگرا مشکلات زیادی در تامین فضای بازشوهای ساختمان به وجود می آورد. معماران برای تامین فضای کافی جهت بازشو ها در ساختمان و برطرف کردن مشکل موجود دست به ابداع نوع جدیدی از بادبند ها زده اند که مشابه بادبندهای 7 یا 8(شورون) می باشند، با این تفاوت که به جهت تامین فضای بازشو ها، دیگر اعضای آن مستقیم نیستند و از نقطه ای با شیبهای مختلف به هم متصل و در انتهای دیگر، به محل اتصال تیر به ستون وصل می شوند. البته بسیاری از مهندسان به علت تصور دو بعدی از این نوع مهاربندی به مسئله ناپایداری آن در خارج از صفحه و خارج شدن محل اتصال از صفحه قاب در هنگام زلزله توجهی نمی نمایند که این موجب صدمات جبران ناپذیری در هنگام زلزله می شود. برای اجرای مناسب این سیستم مهاربندی، با توجه به عدم وجود ضوابط مدون برای طراحی لرزه ای این سیستم مهاربندی، بررسی رفتار آنها از اهمیت خاصی برخوردار می باشد، از جمله بررسی تاثیر پارامتر های مختلف(مانند ممان اینرسی، سطح مقطع بادبند، طول دهانه بادبند و...) بر رفتار غیرخطی قاب مهاربند دروازه ای و همچنین محاسبه ضریب رفتار و شکل پذیری که نقش مهمی در استهلاک و جذب انرژی زلزله بوسیله رفتار غیر خطی ایفا می کند، بسیار حائز اهمیت می باشد. در این مقاله با استفاده از مدل اجزاء محدود و نرم افزار ANSYS تحت اثر بارهای استاتیکی افزاینده روش مناسب جهت اجرای گره ، میانی این مهاربندها تعیین و سپس با تغییر پارامترهای مختلف مهاربند، تاتیر هر کدام بر رفتار غیرخطی مهاربند بررسی گردیده و در انتها نیز مقدار ضریب رفتار مناسب پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

بادبند دروازه ای ، شکل پذیری ، ضریب رفتار