نظریه و نظریه پردازی در علوم سیاسی

نظریه پردازی به عنوان یکی از ابزارهای کارآمد و ضروری علوم انسانی و به ویژه علوم سیاسی و همچنین مهمترین و دشوارترین مرحله در فرآیند پژوهش به شمار می آید. در واقع هر دانش پژوه علوم سیاسی با یک چارچوب مفهومی خاص و گاها برخی روشهای آزمون پذیر به بررسی موضوع مورد مطالعه در این رشته می پردازد. به بیان دقیق تر بازنمایی صرف وقایع، به خودی خود، مولد هیچ علمی نیست . عوامل متعددی بر نظریه پردازی در علوم سیاسی تاثیر گذار میباشند که از عمده ترین آنها میتوان به این موارد اشاره نمود: شرایط و زمینه های فکری یا پیشینه ی تئوریک نظریه پرداز، شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه، تلقی و برداشت نظپردازیه از بحران و بی نظمی و یا مورد مطالعاتی مد نظر وی، ارزیابی اطلاعات و نظریه های معاصر و همچنین تاثیر پذیرفتن از نظریه های دیگر توسط نظپردازیه و نهایتا فضای فکری مسلط بر نظریه پردازی و همچنین مفروضات و افقهای ذهنی حاکم بر شخص نظریه پرداز که آخرین مورد از سایر عوامل میتواند مهمتر و تاثیرگذارتر باشد.

کلیدواژه ها:

نظریه پردازی ، علوم سیاسی ، معرفت شناختی ، هستی شناختی ، انسان شناختی ، روش شناختی