اثرات سمی فلز سنگین سرب بر بخش های مختلف بدن انسان

سابقه و هدف: آلودگی محیطی و تحت تاثیر قرار گرفتن انسان توسط فلزات سنگین مانند جیوه، کادمیوم و سرب یک مشکل جدی و در حال رشد در دنیا شده است . متاسفانه پیدایش و کشف این فلزات در پنجاه سال اخیر باعث افزایش نمایی استفاده از فلزات سنگین در تولیدات و فرآیندهای صنعتی بوده است. ما روزانه به طور غیر مستقیم از طریق ترکیبات زیستی مختلف، غذا، آب و هوا در معرض آلودگی این فلزات هستیم. فلزات سنگین ماده اصلی تشکیل دهنده پوسته زمین هستند. از آنجایی که این فلزات به آسانی تجزیه نشده و از بین نمی روند، به عنوان مواد آلود کننده محیطی پایدار بهشمار می روند. هدف از مقاله حاضر مروری بر تاثیر سمیت فلز سنگین سرب بر بخش های مختلف بدن انسان است. مواد و روش ها: از پایگاه اطلاعاتی PubMed برای این تحقیق استفاده گردید نتایج: سرب یکی از مهم ترین عناصر سنگین و سمی است که از طریق خوردن آب و غذا و از راه تنفس وارد بدن می شود. به محض بلعیدن، این فلز با بیومولکول های بدن مانند پروتیین ها و آنزیم ها به شکل ترکیبات بیوتوکسیک پایدار در می آید. در نتیجه ساختار آنها، تغییر کرده و فعل و انفعالات زیستی آنها با مشکل مواجه می شود. آلودگی سرب باعث جلوگیری از سنتز هموگلوبین، آسیب به عملکرد کلیه ها، سیستم باروری، مفاصل، سیستم قلبی عروقی، آسیب حاد و مزمن به سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی جانبی می شود. نتیجه گیری: در اطفال سمیت سرب باعث رشد ضعیف سلول های خاکستری مغز، و در نتیجه بهره هوشی کم می شود. سمیت حاد و مزمنسرب باعث بروز بیماری های روانی می گردد.

کلیدواژه ها:

اثرات سمی ، سرب ، بدن انسان