ارایه یک روش جدید برای مسیریابی بهینه در شبکه های حسگر بی سیم زیر آب

ویژگی اصلی این مقاله، در نظر گرفتن همزمان مدل کانال زیرآب، توزیع هندسی شبکه و تراکنش لایه شبکه و زیرلایه MAC در حل مساله مسیریابی است ویژگی اصلی این تحقیق، در نظر گرفتن همزمان مدل کانال زیرآب، توزیع هندسی شبکه، و تراکنش لایه شبکه و زیر لایه MAC در حل مساله مسیریابی است در این پروژه مدل ریاضی برای مسیریابی مشترک با قابلیت تحرک sink در شبکه های حسگر بی سیم معرفی خواهیم کرد. ما الگوریتمی را برای محاسبه مجموع غالبی DS از شبکه های معین مدلسازی شده به عنوان گراف ارایه می دهیم. استفاده از شبیه سازی طرح پیشنهادی را ارزیابی و بررسی می کنیم. طرح پیشنهادی ما تحت عنوان DEADS الگوریتمی براساس عمق و انرژی غالب خواهد بود. در اینجا DEADS-SRC بیضی و DEADS-MRC خطی را با پروتکل عمق موجود یعنی EEDBR,DBR و IAMCTD مقایسه می کنیم. در این پروژه از نرم افزار متلب برای شبیه سازی ها استفاده کرده ایم در پایان این تحقیق به این نتایج رسیده ایم که مدت پایداری و روند گره های فعال در هر دوره در طرح پیشنهادی ما بهتر است که این نشان دهنده این است که قابلیت اطمینان طرح ما بهبود پیدا کرده است همچنین مصرف انرژی طرح ما به خاطر تعداد موارد انتقال بیشتر بالاتر است همچنین تاخیر سر به سر به طور قیاسی کمتر است و تقریبا از الگوی یکسان و رو به جلویی پیروی می کند.

کلیدواژه ها:

برون دهی ، گره ، زیراب ، مسیریابی ، کانال ، شبکه های حسگر بی سیم