طراحی و بهینه سازی حسگر دمای توری براگ فیبری با استفاده از فیبرهایی باهسته ای از جنس متیل متاکریلات با حساسیت بالا و اتلاف کم

در این مقاله به طراحی حسگر دمای توری براگ فیبری با استفاده از فیبر پلیمری با هسته ای از جنس متیل متاکریلات و همچنین تزریق ناخالصی های فعال و کومونومرها، پرداخته می شود. طول موج براگ برای حسگر دما برابر 1550 نانومتر در نظر گرفته شده است. تغییرات دما در حسگرهای توری براگ باعث تغییر عمق مدولاسیون ضریب شکست شده و در نتیجه تغییر طول موج براگ می گردد. نتایج نشان میدهد که استفاده از این نوع فیبر، حساسیت دمایی حسگر طراحی شده را ارتقاء داده است. مقدار حساسیت دمایی به دست آمده برای این حسگر برابر 0. 38nm /°C به دست آمده است. همچنین با انتخاب مناسب پارامترهای توری، شدت بازتابی به مقدار 0 . 998 رسیده است که نشان دهندهی بازتاب کامل در طول موج براگ است. همچنین به دلیل رابطهی خطی بین شدت انتقالی و اتلاف، مقدار هر دو پارامتر در طول موج براگ به طرز قابل قبولی کاهش یافته و نزدیک صفر است، که این کاهش اتلاف خطای اندازه گیری را کاهش می دهد. با توجه به این نتایج و همچنین استفاده از تابع پیرایش گوسی جهت کاهش پیکهای جانبی اطراف پیک اصلی، استفاده از این حسگرها به صورت شبکه ای، در سیستمهای بازجو باعث کاهش خطا در پارامتر اندازه گیری و همچنین افزایش سرعت تشخیص و عملکرد مناسب در این سیستم ها می گردد.

کلیدواژه ها:

حسگر دما ، متیل متاکریلات ، حساسیت ، توری براگ فیبری.