استفاده از روش های بینی الکتریکی و دی الکتریک برای ارزیابی کیفی مواد غذایی و تشخیص تقلب در آن ها

ارزیابی کیفیت مواد غذایی به خصوص در مواردی که رنگ ظاهری مواد غذای و محصولات کشاورزی رابطه ای با میزان کیفیت آنها ندارد به آسانی امکان پذیر نبوده و نیاز به روشهایی برای تشخیص مشخصه های فیزیکوشیمیایی ماده غذایی دارد. تقلب های رایج بیشتر در مواد غذایی موردنیاز و پرمصرف مانند فرآورده های غلات، فرآورده های لبنی، فرآورده های گوشتی، ادویهجات، عسل، روغنهای گیاهی، چای و برخی فرآورده های کنسروی مانند رب گوجه صورت میگیرد. روش های اپتیکی، مکانیکی، شیمیایی و امواج الکترومغناطیسی و صوتی در توسعه آزمونهای غیر مخرب نقش اساسی داشته اند؛ اما روشهای به کاررفته قادرند پارامترهای محدودی از محصولات کشاورزی را کاوش کنند. یکی از روشهای نوین در سنجش کیفیت مواد غذایی، استفاده از ماشین بویایی (بینی الکترونیکی) است. این دستگاه حس بویایی انسان را شبیه سازی کرده و به وسیله یک آرایه حسگری از حسگرهای اختصاصی غیر ویژه، سعی در تشخیص رد اثر بوی موجود در فضای بالای نمونه ها دارد. یکی دیگر از روشهای ساده و ارزان قیمت در تشخیص تقلب مواد غذایی میتوان اندازه گیری های دی الکتریک باشد دی الکتریسیته به اثر متقابل یک ماده در معرض میدان الکتریکی اطلاق میشودکه اساسا0 با دو مکانیسم ذخیره و اتلاف انرژی میدان الکتریکی توسط مولکولهای ماده عکس العمل نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

تقلب ، ماشین بویایی ، دی الکتریک.