آموزش الکترونیکی : مفاهیم، رهیافت ها

دردنیای مدرن امروز که انسان مرکز توجه آنست و هدفش نائل شدن به وحدتی جهانی است، یادگیری مادام العمر و تسهیم دانش اساسی ترین نیاز محسوب می شود. دانش ارزشمندترین سرمایه ای است که جوامع توان خلق و گسترش آن را داشته و با بهره گیری از آن واجد مزیت رقابتی می گردند. در عصر حاضر، افراد، گروه ها و سازمان ها بمنظور بقا و توسعه خویش ناگزیر از یادگیری پویا، مستمر هستند. از دیگر سو اندیشمندان، نظریه پردازان و صاحبنظران نظام های آموزشی بدنبال دستیابی به برنامه ها، شیوه ها و ابزارهایی هستند که تحقق این فرایند را تسهیل نماید. این هدف ما را به حوزه های فناوری های نوین فرا می خواند. یکی از استراتژیهای کارآمد در این زمینه بهره گیری از فناوری اطلاعات در فرایند یادگیری – یاددهی و آموزش الکترونیکی است. بنابراین لازم است با رویکردی واقع بینانه و جدید بمنظور تکمیل روش های یاددهی – یادگیری سنتی به فنون جدید روی آورده و مصرف دانش را گسترش دهیم تا از طریق بهره گیری از آن به ارزش نهایی آن دست یابیم. بزرگترین چالش در مسیر نهادینه سازی و بکارگیری آموزش الکتورنیکی در کشور ، یک مسئله فنی نیست، زیرامی توان از طریق هر تعداد سیستم تکنولوژی اطلاعات حل کرد. بلکه چالش اصلی مسئله فرهنگ است. در این نگاشته چشم انداز از جایگاه و فناوری اطلاعات در اموزش، که از ارکان اساسی دنیای اتی است ارائه میگردد و اهمیت فرایند یادگیری جهت دست یابی به رفاه فردی و اجتماعی بیان می شود. سپس به آموزش الکترونیکی به عنوان یکی از روش های موثر جهت رفاه در عصر دیجیتالی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آموزش الکترونیکی ، آموزش سنتی ، یادگیری الکترونیکی ، یادگیری تلفیقی