به کارگیری روش های تصمیم گیری چند شاخصه برای رتبه بندی اقتصادی مناطق 22 گانه شهر تهران به منظوراستقرار مراکز مالی و تجاری

از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر سود بیشتر و موفقیت در فعالیت های مالی و تجاری، مکان و موقعیت جغرافیایی استقرار آن فعالیت می باشد. برای رسیدن به این مهم، به اطلاعات دقیق مکانی نیاز است که این خود مستلزم صرف هزینه و زمان زیادی است. ازاین رو رتبه بندی اقتصادی مناطقشهری، می تواند وضعیت اقتصادی مناطق شهری را برای مدیران روشن سازد. هدف از این مقاله، شناسایی مناطق مستعد اقتصادی است که منجر بهجایابی دقیق مکان استقرار مراکز مالی و تجاری، بر حسب اولویت خواهد شد. پژوهش حاضر، از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و داده های مورد نیاز آن بهروش اسنادی جمع آوری شده اند. جامعه آماری مقاله، مناطق بیست ودو گانه شهر تهران است که براساس نه شاخص، رتبه بندی شده اند. از این جهت، ابتدا با استفاده از روش آنتروپی، وزن شاخص های مؤثر، استخراج گردید، سپس با استفاده از چهار تکنیک تصمیم گیری و رتب ه بندی چندشاخصهSAW, TOPSIS, VIKOR, LINEAR ASSIGMENT) مناطق 22 گانه شهر تهران از نظر اقتصادی، رتبه بندی شدند. با توجه به این که نتایج حاصل از اجرای روش های فوق، در مواردی با یکدیگر هم خوانی نداشتند، برای رسیدن به یک اجماع کلی برای رتبه بندی مناطق، از تکنیک های ادغامیPoset که شامل روش های میانگین رتبه، بردا و کپ لند است، استفاده شد. در نهایت، مناطق 6 و 3 جزء اقتصادی ترین مناطق، شناخته شدند

کلیدواژه ها:

اقتصاد شهری ، مراکز مالی و تجاری ، رتبه بندی ، تصمیم گیری چندشاخصه ، تکنیک های ادغامیPoset