تعیین الگو و ترکیب کشت بهینه با تاکید بر کاهش نیاز خالص آبیاری با استفاده از مدل برنامهریزی آرمانی (مطالعه موردی: زیرحوضه میاندوآب)

محدوده مطالعاتی میاندوآب با حدود 100 هزارهکتار اراضی کشاورزی و اختصاص نزدیک به 40 درصد آب کشاورزی حوضه دریاچه ارومیه به خود، یکی از مهمترین مصرف کنندگان آب در این حوضه میباشد که در صورت اعمال مدیریت تقاضای آب کشاورزی در آن، میتواند نقش مهمی در بهبود تامین حقابه زیستمحیطی دریاچه ارومیه ایفا نماید. یکی از راهکارهای مهم در این زمینه، اصلاح الگو و ترکیب کشت با لحاظ نمودن محدودیتهایی مانند حفظ سطح زیرکشت، سطح اقتصادی و امنیت غذایی، عدم ایجاد بیکاری مفرط و همچنین رعایت اصول مدیریت جامع آب، خاک و گیاه (استفاده از کشتهای نشایی، ارقام با دوره رشد کوتاه، کشاورزی حفاظتی) است. در این تحقیق، از مدل برنامهریزی چند هدفه (آرمانی) استفاده شد. بر اساس نتایج حاصله، با کاهش سهم محصولات پرمصرف و حضور محصولات با نیاز آبی پایین در الگو، ضمن کاهش مجموع نیاز خالص به میزان 3/16 درصد و کمک به بهبود تامین حقابه زیستمحیطی دریاچه، موجبات ارتقاء سطح اقتصادی این فعالیت به میزان 27/11 درصد فراهم خواهد شد. در الگوی پیشنهادی، میزان اشتغال در حدود 4/6 درصد کاهش نشان داد.

کلیدواژه ها:

برنامهریزی ریاضی ، MODM ، مدیریت جامع کشاورزی