سنجش میزان رضایتمندی از حمل ونقل عمومی ( نمونه موردی: BRT خیابان ولیعصر تهران)

کند بودن آماده کردن زیرساخت ها در مقابل افزایش سریع جمعیت در شهرها به خصوص در کلانشهرهای جهان سوم، شهروندان و مسئولاناین شهرها را مسائل فراوانی رو به رو کرده است. یکی از مهمترین این مسائل، مسئله مدیریت و استفاده از حمل ونقل عمومی است. سامانهBRT به عنوان یکی از راه حل های موجود در جهت افزایش کارایی و جلب رضایت شهروندان از حمل ونقل عمومی است، که در دهه اخیردر کلانشهر تهران راه اندازی شده است. بنابراین هدف اصلی این مقاله سنجش میزان رضایتمندی شهروندان از خط BRT خیابان ولیعصرهست که اخیراً راه اندازی شده است. روش تحقیق در این تحقیق توصیفی - تحلیلی می باشد، که برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانهو میدانی استفاده شده است، همچنین برای تحلیل داده های جمع آوری شده از نرم افزار spss 21( T-testو Mean) استفاده شده است.نتایج این تحقیق نشان داد که بیشترین رضایت از مقدار هزینه ها و الکترونیکی شدن آن (میانگین 3.99) و کمترین رضایت از زمان انتظار(میانگین 2.69) می باشد. همچنین با توجه به اینکه معناداری تمام شاخص ها (sig.000) کمتر از 0/05 می باشد بنابراین شهروندان از عملکرداین سامانه راضی هستند (میانیگن کل شاخص ها 3.31 بیشتر از میانگین (3) می باشد.

کلیدواژه ها:

حمل ونقل عمومی ، سامانه BRT ، رضایت مندی ، تهران