اثر پارامترهای فیزیکی حوضه بر دبی های مبتنی بر سطح حوضه در مکان یابی سیستم استحصال آب باران

آب منبع حیات و عامل رشد و توسعه جوامع بشری است. همه صاحبنظران بر این باورند که کشورمان از این موهبت الهی کم بهره است و در کمربند خشک و نیمه خشک با آن دست و پنجه نرم می کند. میانگین بارش سالانه کشور حدود یک سوم میانگین دنیاست و همین مقدار بارش نیز از توزیع مکانی و زمانی مناسبی بر خوردارنیست. مقدار کم بارش پدیده شوم خشکسالی و مقدار خیلی زیاد آن سیل وویرانی به همراه دارد.به نظر می رسد از اقدامات موثر در تامین آب در مناطق خشک و نیمه خشک مدیریت آب جوی و استحصال آب باران است در این تحقیق با استفاده از روش مبتنی بر سطح کریگر داده ها را برای هر کدام از زیر حوضه ها محاسبه نموده با توجه به اینکه در روش مانینگ سیلاب متاثر از دشت سیلابی است و شامل تاثیرات کل حوضه آبخیز نمی باشد با استفاده از جنس بستر و ضریب زبری محیط خیس شده و مساحت خیس شده از رودخانه معادلات دبی مانینگ محاسبه گردید و با استفاده ا ز دبی مبتنی بر سطح کریگرو معادلات رگرسیون دبی های کریگرهریک از زیر حوضه ها اصلاح گردید با توجه به ضریب رگرسیون بالای دبی مبتنی بر سطح تصحیح گردیده و برای تصحیح دبی های سیلابی که متاثر از سطح کل حوزه آبخیز نمیباشد و بیشتر به پارامترهای رودخانه مربوط میشود مناسب است. از دبیهای حاصل در معادله رگرسیون چند متغیره برای محاسبه ضرایب تاثیر هر یک از عوامل پوشش گیاهی ( تاج پوشش ، خاک لخت ، سنگ و سنگ ریزه ،لاشبرگ ) عمق خاک شیب بارندگی در حوزه های همگن استفاده گردید ضرایب حاصل در محاسبه مکانیابی جمع آوری آب باران بر اساس اولویت هر یک از لایه ها استفاده شد نتایج نشان می دهد استفاده از روش های اندازه گیری مستقیم نتایج بهتری جهت استفاده در معادلات رگرسیون چند متغیره و خطی ساده ایجاد میکند. که نیازی به تصحیح با روش هایی مانند روش مبتنی بر سطح نباشد اگر چه شیوه های جمع آوری آب باران با توجه به الگوی بارندگی مناطق خشک و نیمه خشک متاثر از سطح جمعآوری آب بوده و رودخانه ها و آبراهه ها تاثیر کمتری بر دبی سیلابی دارد بنابر این استفاده از دبی مبتنی بر سطح می تواند خلا تاثیر مستقیم سطح بر محاسبات هیدرولوژیک را کاهش دهد