ساخت غشای نانوفیبر پلی اتیلن آمین - سیلیکا به روش الکتروریسی و کاربرد آن در جذب یونهای سرب از پسابها

دراین مقاله غشای نانوفیبر پلی اتیلن - سیلیکا به روش الکتروریسی تهیه شده و از بین پارامترهای موثر اثر ولتاژ فاصله نوک نازل تا صفحه جمع کننده و سرعت تزریق محلول مورد بررسی قرار گرفته است بعد از اعمال شرایط بهینه غشای نانوفیبر پلی اتیلن امین سیلیکا به قطر 200-150 نانومتر به دست می اید سپس غشای تهیه شده در دمای 60 درجه شسته شده تا ناخالصی آن از بین برود سپس با قرار دادن در آون خلا در دمای 70 درجه به مدت 24 ساعت به طور کامل خشک می شود غشای تهیه شده به دلیل نسبت سطح به حجم بالا پتانسیل بالایی در جذب کاتیونهای فلزی سرب دارد از بین مدلهای سینتیکی مدل سینتیکی شبه مرتبه اول با داده های سینتیک به خوبی مطابقت می کند داده های تعادلی به خوبی با ایزوترم تعادلی فرندلیچ و لانگمایر برازش شده است و بیشترین میزان جذب برای کاتیون های فلزی سرب 239/23 میلی گرم به ازای هر گرم از غشای نانوفیبر پلیمری به دست امده است دفع کاتیون های فلزی از سطح غشا نیز توسط 1 مولار اسید نیتریک صورت می پذیرد.

کلیدواژه ها:

غشای نانوفیبر پلی اتیلن امین ، سیلیکا ، الکتروریسی ، معادلات سینتیکی ، ایزوترم جذب