تحلیل جغرافیایی شاخص های منتخب کیفیت زنذگی در بافت فرسوده شهری اهوازمطالعه موردی: محله یوسفی

هدف از پژوهش حاضر تحلیل جغرافیایی شاخص های منتخب کیفیت زندگی در بافت فرسوده شهری اهواز (مطالعه موردی: محله یوسفی) می باشد. در همین راستا فرضیه های تحقیق عبارتند از: 1 -به نظر می رسد رضایتمندی از شاخص های منتخب کیفیت زندگی در محله مورد مطالعه بافت فرسوده شهر اهواز در سطح پایینی قرار داشته باشد. 2 -به نظر می رسد رضایتمندی از شاخص فضای امنیت در محله ی مورد مطالعه بافت فرسوده شهر اهواز بیش تر از سایر شاخص ها باشد. شاخص های مورد مطالعه پژوهش شامل؛ فضای کالبدی- فیزیکی، فضای اقتصادی، فضای زیست محیطی، فضای بهداشت و سلامت، فضای اجتماعی- فرهنگی و فضای امنیت می باشد. این پژوهش از نظر ماهیت کاربردی- نظری و از نظر روش توصیفی-تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات روش پیمایشی و مبتنی بر پرسشنامه و بازدید میدانی و روش کتابخانه ای می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش به منظور تحلیل و بررسی وضعیت رضایتمندی ساکنین محدوده مورد مطالعه از شاخص های منتخب کیفیت زندگی از آزمون t یک نمونه ای در نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج حاصل از این مطالعات حاکی از آن است که میانگین شاخص های فضای کالبدی- فیزیکی، فضای اقتصادی، فضای زیست محیطی و فضای بهداشت و سلامت به صورت معناداری از حد متوسط پایین تر است. به عبارتی رضایتمندی از شاخص های مذکور در سطح پایین تر از متوسط قرار دارد. میانگین شاخص فضای اجتماعی- فرهنگی با وجود این که از حد متوسط پایین تر است تفاوت معناداری با مقدار متوسط ندارد، به عبارتی این شاخص نسبت به شاخص های ذکر شده ی قبلی وضعیت مطلوب تری دارد. از طرفی، میانگین شاخص فضای امنیت به صورت معناداری از حد متوسط بالاتر است. به عبارتی میزان رضایتمندی از این شاخص در محله ی مورد مطالعه بیش تر از سایر شاخص هاست. میانگین کلی کیفیت زندگی در محله یوسفی به صورت معناداری از حد متوسط پایین تر است. در نتیجه، به صورت کلی پاسخ دهندگان وضعیت شاخص های منتخب کیفیت زندگی در این محله را نامطلوب ارزیابی کرده و میزان رضایتمندی آن ها از وضعیت کیفیت زندگی در محله در سطح پایینی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

شاخص های منتخب کیفیت زندگی ، بافت فرسوده شهری ، شهر اهواز ، محله یوسفی