بررسی و شناخت رویکردهای نوین مداخله در مراکز تاریخی شهرها به منظور دستیابی به بازآفرینی پایدار شهری

امروزه موضوع احیای بافت های مرکزی شهرها و توسعه پایدار آن، به صورت یک مسیله ای مهم در برنامه ریزی های شهری درآمده است. در طول دهه های گذشته، با ظهور شهرسازی مدرن و رشد و گسترش نیازهای صنعتی در مراکز شهری شاهد افول ارزش های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، بصری و کاهش کیفیت محیط شهری در این بافت ها هستیم. در این مقاله سعی شده است تا ابتدا تعاریف و گوناگونی های مراکز شهری را مورد بررسی قرار داده و سپس چالش ها و مشکلاتی که این بافت های تاریخی با آن دست و پنجه نرم می کنند را تشریح سازیم. هدف اصلی مقاله ارایه رویکردهای نوین مداخله دربافت ها و مراکز تاریخی شهری است که در سال های اخیر در جامعه، دانشگاهی و توسط متخصصان حوزه برنامه ریزی و طراحی شهری مطرح شده است. ابتدا رویکردهیا نوین اقتصادی نظیر TCM و BID مورد بررسی قرار گرفت و تجاربی از آن در شهر نیویورک عنوان شد و در انتها رویکرد یکپارچه و متاخر بازآفرینی پایدار شهری که زمینه هم پیوندی میان همه ابعاد بازآفرینی مراکز شهری را مطرح می کند مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

مراکز تاریخی شهری ، نواحی بهبود کسب و کار ، بازآفرینی پایدار شهری