بررسی مدیریت و ارائه راهکارهایی جهت حفظ و احیا ذخیره گاه های قلاگل و شینه در استان لرستان

منابع طبیعی اساسی ترین نقش در پیشرفت و توسعه پایدار کشور را ایفا میکند، لذا حمایت و نگهداری وضعیت موجود منابع طبیعی و ممانعت از تخریب بیشتر آنها در این برهه از زمان، امری ضروری و نیاز امروز کشور ماست. حوزه های مطالعاتی قلاگل و شینه در قسمت مرکزی استان لرستان قرار گرفته اند . این مناطق ا ز نظر پوشش گیاهی، با توجه به شرایط اکولوژیکی، دارای وضعیت رویشی متنوع و منابع حیاتی غنی، بی نظیر و کمیاب از مجموعه گیاهی و جانوری بوده که دارای جنبه های مختلف زیستی و اکولوژیکی و اقتصادی می باشند، در نتیجه محیط زیست این مناطق از نظر زیبایی و ژئومورفولوژی ارزش علمی زیادی داشته و از نظر تفرجگاهی پراهمیت هستند. حضور انسان در این مناطق موجودیت پوشش گیاهی را مورد تهدید قرار داده است و از جمله عوامل مهمی که سبب کاهش پوشش گیاهی (جنگلها و مراتع) و به خطر افتادن تعدادی از گونه های کمیاب در این منطقه شده است میتوان به آتش سوزی ها، تبدیل اراضی جنگلی به مزارع کشاورزی، قطع درختان برای تأمین سوخت، افزایش تعداد دام موجود در منطقه، زراعت در زیر اشکوب درختان جنگلی و احداث جاده اشاره کرد، لذا به منظور حفاظت از طبیعت و حیات وحش، احیاء مناطق در معرض خطر و حراست از مناظر زیبا و جانوران و گیاهان کمیاب و یا در حال انقراض و به منظور حفظ و برقراری تعادل اکولوژیک در این مناطق تدوین و اجرای طرح های جامع حفاظتی و حمایتی برای هر منطقه و منطبق با شرایط مختلف آن محل و بر اساس اصول و قوانین علمی و ضوابط قابل توصیه است و هر گونه بهره برداری از منابع منطقه میبایست منطبق با سیاست های زیست محیطی و توسعه کشور انجام گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت جنگل ، پوشش گیاهی ، منطقه قلاگل و شینه ، تعادل اکولوژیک