مروری بر تشخیص و تعبیر حالات چهره بر مبنای پردازش تصاویر دیجیتال

تکنولوژی تشخیص چهره، یکی از انواع سیستم Biometric محسوب می شود و از مهم ترین تکنولوژی های تشخیص و شناسایی افراد است که در Access control نیز مورد استفاده قرار می گیرد و پس از موفقیت سیستم شناسایی از طریق اثر انگشت در چند سال اخیر جزء مهم ترین تکنولوژی های تشخیص بیومتریک به شمار می آید. پردازش تصویر دیجیتال دانش جدیدی است که سرابقه آن به پس از اختراع رایانه های دیجیتال باز می گردد. با این حال این علم نوپا در چند دهه اخیر از هر دو جنبه نظری و عملی پیشرفت های چشمگیریداشته است. سرعت این پیشرفت به اندازه ای بوده است که هم اکنون و پس از این مدت نسبتا کوتاه، به راحتی میتوان رد پای پردازش تصویر دیجیتال را در بسیاری از علوم و صنایع مشاهده نمود. علاقه به روش های پردازش تصویر دیجیتال از دو محدوده کاربردی اصلی نشات می گیرد که آن محدوده ها عبارتند از: بهبود اطلاعات تصویری به منظور تعبیر انسانی و پردازش داده های صحنه برای ادراک ماشینی مستقل. سیستم تشخیص چهره بر اساس الگوریتم های شناسایی و مقایسه تصاویر کار می کند. که اساس و پایه این الگوریتم ها شناسایی وآنالیز ویژگی های مربوط به اندازه، شکل و موقعیت چشم، بینی، گونه ها و اعضای چهره کاربر می باشد. نحوه کار این سیستم بدین گونه است که تصاویر رقمی در ورودی سیستم ارسال می شود و سیستم به طور خودکار عکس Biometric را از عکس نمونه دریافت می نماید تا داده Biometric را گرفته و آن را با نمونه های دیگر مقایسه کند و مشخص می نماید که آیا شناسایی و تفاوت سازی آن انجام شده است و یا خیر

کلیدواژه ها:

تصویر دیجیتال ، تشخیص ، ویژگی های کلیدی ، وضعیت صورت ، شرایط تصویر.