مدل بهینه سازی مصرف آب در گلخانه های هیدروپونیک با استفاده از پلیمر سوپر جاذب PR3005A

دسترسی نامناسب به آب در مناطق خشک و نیمه خشک نیاز افزایش کارآیی مصرف آب را به عنوان یکی از محورهای اصلی کشاورزی پایدار در این مناطق مطرح می نماید به طور ی که با کمترین میزان آب قابل دسترس می توان به بیشترین تولید دست یافت. مصرف پلیمرهای سوپرجاذب در گلخانه های هیدروپونیک و جایگزینی آن با بخشی از مواد بستر ضمن اینکه آب مورد نیاز گیاه (خیار درختی ) را در دسترسش قرار داده موجبات کاهش مصرف آب آبیاری را فراهم مینماید و تا حد چشمگیری باعث کاهش هزینه های مرتبط با آن میشود. این تحقیق فرض بر آن داشته که کاهش آب آبیاری در بستر کشت دارای پلیمر، نه تنها باعث کاهش عملکرد نمی شود بلکه موجبات افزایش کارآیی مصرف آب را هم فراهم می نماید زیرا بستر جدید باعث نگهداشت بیشتر آ ب شده و ساختمان بستر کشت را تا حد بسیار زیادی بهبود می بخشد و از لحاظ هیدرولیکی بستر در شرایط مطلوبی قرار می گیرد و تاثیر مثبتی بر عملکرد خواهد داشت. و در نهایت، تهیه مدل ساده تولید با توجه به حجم آب مصرفی در برابر میزان استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب ، مدیر یت کم آبیاری در بهره برداری از گلخانه های هیدروپونیک، تاثیر میزان استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب بر دور آبیاری در برابر بالاترین حجم تولید و در نتیجه افزایش کارآیی مصرف آب را مورد بررسی قرار میدهد. نتایج به دست آمده از انجام طرح نشان دهنده آن بود که میزان ۳۰ درصد جایگزینی پلیمر با مواد بستر توانایی کاهش آب آبیاری را تا میزان ۲۰ درصد داشته و در نتیجه باعث افزایش کارآیی مصرف آب در گلخانه های هیدروپونیک به میزان ۴۴ درصد در هر متر مکعب می شود و همچنین نسبت سود خالص به هزینه برای تیمار برگزیده نسبت به شاهد تا میز ان ۹۲ درصد در افزایش یافته است . نهایتاً با توجه به میزان عملکرد تیمارهای مختلف پلیمر و تغییرات آب آبیاری مدل ساده ای برای تولید نوشته شد که با استفاده از آن میتوان میزان عملکرد محصول را در برابر مقادیر مختلف استفاده از پلیمر و آب آبیاری تخمین زد و برای تولید از قبل برنامه ریزی نمود.

کلیدواژه ها:

پلیمر سوپرجاذب ، هیدروپونیک ، کارآیی مصرف آب