بررسی مسایل مربوط به طراحی سازههای اندازه گیری آب جهت تحویل حجمی آب در انهار سنتی (مطالعه موردی استان آذربایجان غربی)

از مهمترین برنامه های وزارت نیرو جهت ارتقاء مصرف بهینه آب و بهبود بهره وری آن در سطح حوضه و شبکه، تحویل حجمی آب به بهره برداران، می باشد که عموماً این امر در سردهنه ها، محل آبگیری از رودخانه اصلی و همچنین محل تقسیم آب چند روستا صورت می گیرد. انتخاب و طراحی سازه های اندازه گیری جریان برای این انهار سنتی که عموماً خاکی می باشند، با توجه به محل قرارگرفتن سازه در محل انشعاب صورت می پذیرد. برای هر منطقه لازمست که سازه ها از جنبه های مختلف که مهمترین آنها جنبه های فنی، اقتصادی، اجتماعی می باشد، مقایسه گردند . جهت مقایسه فنی سازه ها علاوه بر شرایط هیدرولیکی، از لحاظ امکانات اجرایی محلی و سهولت بهره برداری مورد بررسی قرارگر فت. در مقایسه اقتصادی ، هزینه های مربوط به سرمایه گذاری، نگهداری و بهره برداری ملاک عمل بوده و در مقایسه اجتماعی، نحوه بهره برداری و مشکلات اجتماعی و فرهنگی ناشی از اجرای پروژه ، مورد مطالعه قرار گرفت . در این مطالعه که در نقاط تحویل شبکه های سنتی 8 سد در حال احداث استان آذربایجان غربی انجام پذیرفت، سازه های مورد ارزیابی محدود به چند سازه اصلی گردید . این گزینه ها بعد از مقایسه و ارزیابی، با اعمال بعضی مفروضات، اولویت بندی گردیدند. نتایج حاکیست که ازبین گزینه های مطرح، سازه های دبی-اشل، سرریزها و دریچه های آبگیر در اولویت های اول و دریچه های آمیل، آویو و آویس در رده های آخر قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

طراحی سازه های اندازه گیری آب ، تحویل حجمی ، انهار سنتی ، اولویت بندی