تأثیر سطوح مختلف پلیمر سوپرجاذب در کاهش تنش خشکی نهال های آکاسیا ویکتوریا

محدودیت منابع آب کشور و اختصاص سهم بزرگی از آن به بخش کشاورزی و منابع طبیعی، افزایش کارآیی مصرف و صرفهجویی آب را امری ضروری و حیاتی نموده است. در این زمینه استفاده از فنآوری نوین با کاربرد برخی مواد افزودنی مانندپلیمرهای سوپرجاذب به خاک در کاهش تنشهای خشکی در مناطق خشک و نیمه خشک میتواند نقش مهمی ایفا کند. بهمنظور بررسی تأثیر پلیمر سوپرجاذب و تنش خشکی بر رشد و استقرار نهال آکاسیا ویکتوریا پژوهشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح کاملاً تصادفی در استان ایلام انجام شد. در این پژوهش اثر 4 مقدار پلیمر سوپرجاذب آکوازورب (شاهد، 4/2، 0/0 و 0/6 درصد وزنی خاک) و 4 سطح تنش خشکی (15، 30، 60، 100 درصد ظرفیت زراعی) بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از پلیمر سوپرجاذب تأثیر مثبت و معنی داری بر شاخص های رشدی و افزایش محتوی رطوبت نسبی برگ داشت. بین سطوح آبیاری 100 و 60 درصد اختلاف معنیداری وجود نداشت که نشان دهنده صرفهجویی حدود 40 درصد در مصرف آب است. از این رو جهت کاهش مشکل کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک استفاده از 0/2 درصد پلیمر میتواند به عنوان یک روش موفقیت آمیز برای حفظ رطوبت و افزایش رشد و نمو نهال آکاسیا توصیه شود.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، سوپرجاذب ، آکاسیا ویکتوریا