افزایش کارآیی سیکل توربین گاز با استفاده از تزریق بخار مبتنی بر تحلیل اگزرژی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 610

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IEAC04_097

تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1397

چکیده مقاله:

استفاده بهینه از منابع انرژی کشور یکی از ضروری ترین ومهمترین اقدامات در رشد پایدار کشور است. نیروگاه های حرارتی بهعنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان انرژی کشور می توانند بااستفاده صحیح از انرژی و افزایش راندمان، سهم به سزایی در کاهشمصرف سوخت های نیروگاهی و ههمچنین کاهش آلودگی محیط زیستبه همراه داشته باشند. در این بین نیروگاه های گازی یکی از مهمترینانواع نیروگاه های حرارتی کشور محسوب شده که نقش به سزایی دربرآوردن نیاز برق کشور دارند. این دسته از نیروگاه ها به دلیل نسبت توانبه وزن بالا و سرعت بالای ورود به مدار به سرعت جایگاه خود را درصنعت برق و تولید توان دنیا پیدا کرده اند. در مقابل این مزایا، راندمان پایین عملکردی این سیستم ها، پتانسیل بالایی برای بهبود عملکردشانایجاد نموده است. به منظور ارتقا بازده چرخه های قدرت توربین گاز(چرخه برایتون)، چرخه های تکمیل شده و بهبود یافته ی مختلفی درجهان ارایه شده است که از نخستین و مهمترین آنها سیکل بهبودیافته یچنگ است. در این چرخه با تزریق بخار به محفظه ی احتراق چرخه یبرایتون، کارایی چرخه و توان تولیدی افزایش می یابد. با توجه به اهمیتتحلیل اگزرژی و برتری که نسبت به تحلیل انرژی دارد، در مقاله یحاضر به بررسی ترمودینامیکی و تحلیل اگزرژی یک نمونه چرخه یبرایتون با تزریق بخار (چنگ) پرداخته شده است. در تحلیلترمودینامیکی سیکل، راندمان چرخه از مقادیر کمتر از %30 به بالای %49 افزایش مییابد. در بخش تحلیل اگزرژی، راندمان اگزرژی و تخریب اگزرژی اجزای مختلف چرخه محاسبه میشوند. در این تحلیل مشخص میگردد که راندمان اگزرژی مبدل بازیاب حرارت در حدود 0/44 بوده که نشان دهنده ی تخریب اگزرژی بالا در این بخش از چرخه است، اگرچه که به خاطر مکانیزم خاص عملکرد محفظه احتراق، بیشترین میزان تخریب اگزرژی در این المان اتفاق می افتد. در این میان کمپرسور سوخت دارای بهترین عملکرد می باشد

نویسندگان

محمد نظیفی فرد

پژوهشکده ی انرژی، گروه مهندسی سیستم های انرژی،دانشگاه کاشان،کاشان، ایران

مصطفی باغشیخی

دانشکده ی مهندسی مکانیک،دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی ،تهران، ایران

جواد بصیری دهکردی

پژوهشکده ی انرژی، گروه مهندسی سیستم های انرژی دانشگاه کاشان کاشان، ایران