تعیین اندازه بهینه سایبان پنجره های ساختمان برای فصول سرد و گرم و تاثیر استفاده از آن در کاهش مصرف سوخت در شهر کرمان

جهت گیری مناسب یک ساختمان می تواند درصد دریافت انرژی خورشیدی مستقیم را در فصول گرم و سرد سال به شکل قابل توجهی به ترتیب کاهش و افزایش دهد. در نتیجه مصرف انرژی سالانه ساختمان را میتوان با تعیین زاویه رو به خورشید مناسب و استفاده از سایبان کاهش داد. در تحقیق حاضر، برای تعیین اندازه و محل بهینه نصب سایبان در پنجره های یک ساختمان در شهر کرمان از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است. تاثیر استفاده از سایبان در مقدار انرژی خورشیدی دریافتی از پنجره های موجود در چهار طرف ساختمان مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، تاثیر حذف هر کدام از جدارهای نورگذر اطراف ساختمان در افزایش مصرف انرژی سالیانه ساختمان مذکور در شهر کرمان مشخص گردید. نتایج تحقیق نشان داد که ارتفاع بهینه سایبان به اندازه 0/4 متر از بالای پنجره برای فصول سرد و گرم می باشد. و عمق سایبان (فاصله عمود ازدیوار) برای فصول سرد و گرم به ترتیب 0/2 متر و 0/6 متر می باشد. با استفاده از سایبان با اندازه بهینه در فصول سرد، مقدار 17 % از کل انرژی حرارتی مورد نیاز ساختمان توسط انرژی خورشیدی تامین شده و برای ماه های گرم، مقدار دریافت انرژی خورشیدی از 43% به 4/7% کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

دریافت مستقیم انرژی خورشیدی ، سایبان ، الگوریتم ژنتیک ، مصرف سوخت ساختمان