برآورد میزان انرژی تابشی خورشید به صورت ساعتی و روزانه با مدل های انگستروم و حداکثر احتمال، مطالعه موردی پژوهشکده مواد و انرژی مشکین دشت کرج

یکی از پارامترهای مهم در احداث نیروگاه های خورشیدی میزان تابش می باشد، در ایران به دلیل محدود بودن تعداد ایستگاه های تشعشع سنجی، برای بهره مندی از انرژی خورشیدی و احداث نیروگاه های خورشیدی، برآورد میزان تابش امری ضروری می باشد. در این تحقیق برای برآورد میزان تابش به صورت ساعتی و روازنه از دو مدل حداکثر احتمال و انگستروم پرسکات استفاده شد و با داده های دستگاه پیرانومتر (تابش سنج) در پژوهشکده مواد و انرژی مشکین دشت مقایسه کردیم، نتایج نشان دادند که روش انگستروم نسبت به روش حداکثر احتمال همگرایی بسیار بالاتری دارد. برای محاسبه و ارزیابی میزان خطاها و دقت روش های تخمین تابش از معیارهای آماری RSME، MBE، CRM استفاده کردیم.

کلیدواژه ها:

مدل انگستروم ، مدل حداکثر احتمال ، تابش ، انرژی خورشیدی ، پیرانومتر