سیاس تگذاری و برنامه ریزی یکپارچه آب و انرژی در ایران

بخشهای آب، انرژی و محیطزیست در ایران با چالشهای فراوانی مواجه هستند. کاهش سرانه منابع آب تجدیدشونده، توزیع غیریکنواخت منابع آب، هدررفت آب به ویژه در بخش کشاورزی به دلیل آبیاری سنتی و الگوی کشت نامناسب، رشد بیرویه مصرف حامل های انرژی فسیلی، سهم چشمگیر منابع انرژی فسیلی در تامین تقاضا و انتشار انواع آلاینده های زیست محیطی عمده ترین این چالش ها را شامل میشوند. همچنین تغییرات اقلیمی منجر به وخیم تر شدن اوضاع محیط زیست و منابع آبی کشور شده است. از سوی دیگر بخش های آب، انرژی و محیطزیست ارتباطات تنگاتنگی با یکدیگر دارند و درهمتنیدگی و ارتباطات آنها در مطالعات و پژوهش های به روز بین المللی برای سیاست گذاری و برنامه ریزی این بخشها مدنظر قرار میگیرند. در این پژوهش ها از مفهوم جدیدی به نام رویکرد پیوندی استفاده میشود که در آن بهم پیوستگی و اثرات متقابل بخش های مزبور بر یکدیگر درنظر گرفته میشوند. از این رو در مطالعه حاضر، ضمن معرفی انواع تحلیل های پیوندی بین مولفه های همبست مورد مطالعه، مشخصات و چارچوبی مناسب برای سیاست گذاری و برنامه ریزی آب و انرژی و ارزیابی اثرات زیست محیطی آن در ایران پیشنهاد می گردد.