ارتباطات و توسعه یافتگی استانهای کشور

ارتباطات در فرآیند توسعه، از جنبه های مختلف دارای اهمیت است، نخستین جنبه، آنکه وسایل ارتباطی، از عوامل مؤثر در آگاه سازی، هماهنگی و ساماندهی مرود نظر در ارائه و اجرای طرح های گوناگون توسعه به شمار می روند و در جلب مشارکت عمومی و همکاری های مردمی، برای دستیابی به نتایج مطلوب، تأثیری تعیین کننده دارند؛ و دومین جبنه آنکه ارتباطات خود نیز به عنوان شاخص های توسعه مانند، درآمد ملی، سطح سواد و رفاه عمومی و همچنین اجزای اصلی توسعه مانند آموزش و بهداشت، صنعت و خدمات، از جایگاه مهم و ممتازی برخوردار است. از این رو، برای پیشرفت و گسترش آنها در کنار زمینه های مهم دیگر توسعه، برنامه ریزی های ویژه ای در نظر گرفته می شود. به این ترتیب، ارتباطات توسعه و توسعه ارتباطات، در فرآیند توسعه، لازم و ملزوم یکدیگرند (معتمدنژاد، 1375). گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات یکی از پیش شرط های توسعه پایدار و متوازن در کشورمان است و به نظر می رسد راه های رشد و توسعه ایران از مسیر این فناوری که همه کشورها به آن توجه ویژه ای دارند، می گذرد. در این پژوهش، به دلیل اهمیت و جایگاه ارتباطات در توسعه یافتگی استانهای کشور، وضعیت شاخص های ارتباطات در استانهای کشور با روش تاکسونومی عددی، مورد بررسی قرار گرفته شده است. نتایج پژوهش، بیانگر این است که درجه توسعه یافتگی در این بخش مطلوب نمی باشند و علاوه بر این وضعیت نامطلوب، تفاوت معنادار درجه توسعه یافتگی استانها، قابل تأمل است.

کلیدواژه ها:

درجه توسعه یافتگی ، بخش ارتباطات ، تاکسونومی عددی ، استان های کشور