تعیین سهم مولفه های هوش هیجانی، هوش معنوی بر خودکارامدی و فرسودگی شغلی در کارکنان دانشگاه های آزاد شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر تعیین سهم مولفه های هوش هیجانی، هوش معنوی بر خودکارامدی و فرسودگی شغلی در کارکنان دانشگاههای آزاد شهر تهران است. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، کلیه کارکنان دانشگاه های ازاد شهر تهران درحدود 270 نفر هستند که ازجدول مورگان (157 نفر) در سطح معناداری 99 درصد منظور شد. انتخاب افراد بروش تصادفی وخوشه ای از دانشگاه ها انجام شد. ابتدا هدف و روند پژوهش توضیح داده شد و درصورت موافقت، پرسشنامه های هوش هیجانی باراون(1980)، هوش معنوی آمرام و درایر (2007)، خودکارامدی شرر (1982)، فرسودگی شغلی مسلش (1981) ارایه شد. فرضیه ها با رویکرد سلسله مراتبی تحلیل رگرسیون چند متغیری آزمون شدند. در گام اول خودکارآمدی و در گام دوم فرسودگی شغلی به عنوانمتغیرهای ملاک با استفاده از مولفه های هوش معنوی و هوش هیجانی مورد پیش بینی قرار گرفت. نتایج بیانگر آن بود که هوش معنوی بصورت مثبت معناداری خودکارآمدی (75/915= (F(155.1) و منفی معناداری فرسودگی شغلی (19/178= (F(155.1). را در سطح p<0/01، پیش بینی نمود. از بین مولفه های هوش معنوی، ضرایب رگرسیون مربوط به تفکرکلی و بعد اعتقادی (β=0/219, p<0/01) در خودکارآمدی (β=0.387, p<0/01) منفی در فرسودگی شغلی، همچنین توانایی مقابله و تعامل با مشکلات (β=0.283, p<0/01) در خودکارامدی و پرداختن به سجایای اخلاقی (β=0/206, p<0/05) منفی در فرسودگی شغلی معنادار است.

کلیدواژه ها:

مولفه های هوش هیجانی ، هوش معنوی ، خودکارامدی ، فرسودگی شغلی