مقایسه یک الگوریتم پیشنهادی آگاه به خطا با الگوریتم ازدحام گربه ها در محیط رایانش ابری

نیاز روزافزون کاربران به منابع متفاوت موجب شده است که رایانش ابری به عنوان یکی از فناوریهای بشر مطرح گردد. تخصیص مراکز پردازش برای ماشین های مجازی، بر اساس سیاست تخصیص میزبان انجام می شود. این سیاست، چندین خصوصیت سخت افزاری مانند تعداد هسته های پردازنده مرکزی و مقدار حافظه را که برای ماشین مجازی داده شده است، استفاده می نماید. در این مقاله، برای افزایش تحمل پذیری خطا و همچنینبرقراری توازن بار بهینه در زیرساخت ابری، از راهکار مبتنی بر الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات استفاده می شود. راهکار پیشنهادی با راهکار مبتنی بر ازدحام گربه ها مقایسه شده است و مشخص گردید که از این راهکار بهینه تر می باشد. به طوریکه میزان مصرف انرژی نسبت به الگوریتم ازدحام گربه ها بیش از 10 درصد کاهش یافته است. همچنین زمان اجرا نیز در مقایسه با زمان بندی مبتنی بر الگوریتم ازدحام گربه ها به میزان 22 درصد کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

تحمل-پذیری خطا ، توازن بار ، رایانش ابری ، زمان بندی ،