ارزیابی عملکرد مدارس با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها(DEA) کاربردی در مدارس متوسطه شهر کرمانشاه

امروزه ارزیابی و بهبود عملکرد مدارس کمک شایانی در ارتقاء سطح علمی و تحصیلی دانش آموزان خواهد داشت. در روش ارزیابی و امتیاز دهی به مدارس از خروجی های آن ها مانند معدل کل یا تعداد قبولی دانش آموزان استفاده می شود. در این تحقیق از تعداد دانش آموزان، میزان تحصیلات معلمان و همچنین سابقه تدریس آنان که کمک شایانی در پیشبرد و انتقال هرچه بهتره مباحث آموزشی در بین دانش آموزان دارد، بعنوان متغیرهای ورودی و معدل دانش آموزان را به عنوان متغیر خروجی استفاده کرده ام، داده های مربوطه از اداره آموزش و پرورش ناحیه آموزشی مربوطه و همچنین خود مدارس مورد مطالعه گردآوری و روش تحلیل پوششی داده ها با بهره گیری از سه شاخص درونداد و دو شاخص برونداد برای سه وضعیت متفاوت برای آنها بکار گرفته شده است سپس علاوه بر ارزیابی کارایی هر یک از مدارس، مجموعه های کارا، نهاده ها و ستانده های مطلوب واحدهای ناکارا نیز مشخص شده است همچنین با در نظر گرفتن وضعیت های ذکر شده فهم میزان و درجه تاثیر متغیرهای معلمان، مدرسه و دانش آموزان بر کارایی مدارس مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفت ونتایج بدست آمده نشان میدهد: 1) میزان کارآمدی میان مدارس تحت مطالعه حدود 27درصد است و این مساله حاکی از آن است که این مدارس برای دستیابی به حداکثر ستانده های آموزشی، از منابع و امکانات دردسترس استفاده بهینه نکرده اند. 2) میزان و تعداد واحدهای ناکارا به نوع مدل و متغیرهای لحاظ شده حساس هستند؛ بهره گیری از مدل بازدهی به مقیاس متغیر (BCC ) سبب کاهش واحدهای ناکارآ وکاهش تعداد متغیرهای کنترلی موثر، سبب تغییر شمار واحدهای کارا خواهد شد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، ارزیابی مدارس ، پیشرفت تحصیلی ، امکانات آموزشی ، تحلیل پوششی داده ها(DEA )